Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Nisa Nur
Nisa Nur
@Nisannn
Nevşehir
1220 okur puanı
Nisan 2014 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yazarın okuduğum ilk kitabı, edebiyat öğretmenimin tavsiyesi ile okumaya başladım. Bana ilk bu kitaptan okumaya başlamamı söyledi, sizde okumak isterseniz bu kitaptan başlayın çünkü dil ve anlatım olarak okudum diğer kitaplardan farklı bir dokusu var.
Alıntılarını okuduysanız romantik bir kitap düşüncesi oluşabilir kafanızda, tamam duygusal
Laurel liseye yeni başlayacak bir gençtir. Annesi ve babası ayrılmıştır. Ablasını çok sever, ona hayrandır ve idol almıştır. Ancak ablası ölür. Bunun üzerine hayatı değişir. Ablasının nasıl öldüğünü bilen tek kişi Laurel'dir ama kimseye hiçbir şey söylemez. Tanıdığı herkesten uzaklaşmaya başlar. Tanıdığı insanlardan uzak olmak ve yeni bir hayata başlamak amacıyla evlerinden uzakta bir liseye kaydolur. Lisede İngilizce öğretmenleri mektup yazma ödevi verir ve Laurel onun için anlamı olan, intihar etmiş ünlülere mektup yazarak hayatını bizlere anlatmaya başlar.
Kitabın mektuplardan oluşan farklı tarzı güzeldi. İntihar eden ünlülerin hayatına değinmesini, yazarın onların neden intihar ettiğini anlamaya çalışmasını sevdim. Sade bir anlatımı vardı -zaten gençlik romanları hep böyle oluyor-.
Laurel kitaptaki saf karakterdi. Her şeye inanmış ve kendine pespembe bir dünya kurmuş orada mutlu mesut yaşıyordu ta ki ablası ölene kadar. Ondan sonra ki değişimi, ablasına benzemeye çalışması, insanların hayatlarında yer etme çabası, lisesine uyum sağlamasının anlatımı ve zorlukları, Laurel'in kendi iç dünyası, kendiyle hesaplaşmaları okuyucuya iyi yansıtılmış.
Ahım şahım bir kitap değildi, ne iyi ne kötü diyebilirim, zamanınız varsa okuyun. Tabi bir de yaşınız çok önemli. Biraz daha gençlere hitap eden bir kitap.
Keyifli okumalar...:)
Paulo Coelho'u Simyacı kitabıyla tanımıştım. O zaman 14 yaşındaydım ve kitabını sevmedim. Daha sonra da hiçbir kitabını okumadım. Yazara yeni bir şans vermek için kitaplarına bakarken bu kitabın kapağı beni kendisine çekti. Arkasını okuduğumda ise tamam dedim işte aradığım kitap.
Konusunu spoiler içermeden yazmayı beceremedim ama kitabın arkasını
Okur Takip Önerileri
"Her gün farklı bedende. Her gün farklı hayatta. Her gün aynı kıza âşık." bu cümle aslında kitabın konusunu özetliyor ama yine de birazcık yazmak istiyorum. Baş karakterimiz A her gün farklı bir bedende yaşamaktadır ve her bedende sadece 1 gün kalır bir nevi gezgin bir ruh gibi. O beden de yaşayan insanlar A'nın içinde oldukları günü
Baş karakterlerimizden Cat yarı vampirdir ve türünün ilk örneğidir. Annesinin hayatını mahveden bir vampirin diğer insanlara da bulaşmaması için 16 yaşında vampir avcısı olur.Kadın olması ve çıtkırıldım gözükmesi sayesinde çok iyi bir avcı olmuştur ve deneme yanılma yoluyla öğrendiklerini de başarılı bir şekilde uygular. Kedicik'in şansına ne hikmetse(!) 16 yaşından 22 yaşına kadar hep yeni doğan güçsüz vampirler avı olmuştur. Her şey yolundayken, Cat yine avlanmaya çıktığında Bones'le tanışır. Bones zeki, yakışıklı ve 200 yaşında güçlü bir vampirdir.Diğer tüm vampirlere yaptığı gibi onu da avlayacaktır ama avcıyken av da olabilir...
Kitaptaki macera aksiyon oranının fazla olması güzeldi. Yazarın arada bir kaç gün veya hafta ileri sarıp devam etmesini ve bizi sıkıcı ayrıntılarda boğmamasını, olayların akıcılığını sevdim. İkilinin arasındaki konuşmalar, didişmeleri eğlenceliydi. Tabi ara da bir 22 yaşında gibi değilde 16 yaşında gibi davranmasalar daha iyi olurdu.
Sevmediğim yönleri ise fantastik serilerin vazgeçilmezi ve benim de artık çok sıkıldığım ilk görüşte aşk olayı. Haa tabi bir de karakterlerin fiziksel olarak mükemmel ama ruhsal açıdan yaralı olduklarını söylememe gerek yok sanırım. Bunlar bu tür serilerin sıkıcı ama olmazsa olmazları. Bu ikisi dışında kitap güzeldi diyebilirim. Sonu apayrı bir merak içinde bıraktı beni zaten.
Keyifli okumalar :))
Fantastik türde bir kitap. İçinde kedi adamlar var. Yazarın bu yeni türü bize tanıtması gerekiyor en başta ama ben bu tür kitaplarda şöyle yapıyoruz, şu tür insanlarız, şu özelliklerimiz var gibisinden doğrudan anlatımları sevmiyorum. Daha çok yine ayrıntılı bilgiler içeren ama bu bilgilerin satır aralarında saklı olmasını, olay örgüsü içinde
Zülfü Livaneli'nin okuduğum üçüncü kitabı.
Okuduğum kitaplarının ortak noktası bir haksızlık, yanlışlık, olmaması gereken, insanlık dışı ama olan olaylar üzerine kurulmuş olması. Bundan mıdır bilmem üç kitabı da beni çok etkiledi.
Bu kitabında biraz mülteciler, biraz ruh hastalığı, biraz intikam, biraz affetme yani biraz biraz koca bir hayat
Kitaba dün başladım ve dün bitirdim. Yazara olan hayranlığımdan dolayı uzun bir süredir bu kitabı merak ediyordum. Merak ettiğim kadar da varmış.
Sizde de kitabın böyle bir etkisi olur mu bilmem ama yazar sanki kulakları, beyni boş vermiş de direk ruhuma hitap ediyormuş gibi geldi. İnsanın içinde bir şeylere dokunduğu kesin.
Kitap farklı farklı konular üzerine deneme ve anılardan oluşmuş. Yazarın anılarının çoğu yürek burkan türden, beni çok etkiledi. Tabi ki birazda merak oluştu içimde. Keşke otobiyografi türünde bir şeyler yazsa da okusak. Kitapta yazarla ilgili bir çok bilgi mevcut; sevdiği şarkıcılar ve şarkılar, beğendiği yazarlar ve karakterler, ailesi...
Sade, içten, konuşma havasında, argolu bir üslupla yazılmış. Okurken bir duygudan diğer bir duyguya sürükleniyor insan. Ve o kadar akıcıydı ki okumaya başladım ve bir baktım kitabın sonuna gelmişim. 5 saat aralıksız okuyup bitirdiğim bir kitap. Tekrar okuyacağım.
İçindeki yazılardan en beğendiklerim " Neden Beşiktaşlıyım?" "Çok konuşma" "Canım insanlar" "Bazı kitaplar" "Değer Yüklemesi" "Mucizelere İnanır Mısınız?" "İyi Kitaplar Dışında" "Edebi ve Ebedi Sitem" "Yenilgi". Ama 'Neden Beşiktaşlı Oldum' başlıklı anısının yeri diğerlerinden de ayrı, uzun bir süre unutamam.
Elinizdeyse hemen okuyun benim başucu kitabım oldu.
Keyifli Okumalar..=))
“Gerçek mutluluk sadece akıl ve tutku arasındaki hassas dengenin kurulmasıyla mümkündür. “
Jane Austen’in aşk ve gurur kitabını okumaya çalışmıştım ama okuduğum zamandan mıdır bilmem bir türlü sevememiş, bitirememiştim. Yazara ne kadar ön yargılı olsam da bu ön yargıyı yıkmak için yazarın ilk yazdığı olmasa da ilk yayımlanan kitabı olan Akıl ve
Serinin 2. kitabı olan Deha'nın sonundan sonra bu kitabı dört gözle bekliyordum. Beklentileri karşılayan bir kitap diyebilirim.Kitabın konusuyla alakalı spoiler vermeden bir şey yazamayacağımı bildiğim için yazmıyorum.
Aksiyon, macera tüm hızıyla devam ediyor, tabi aşk da. Koloniler ve Cumhuriyet arasında savaş başlıyor ama Cumhuriyet sanıldığı, halkın bildiği kadar güçlü mü? Deha'nın sonunda Daniel hastaydı iyileşebilecek mi? Daniel ve June her şeyi geride bırakıp birlikte olabilecekler mi?
Ben okurken çok keyif aldım. Şampiyon serinin en güzel kitabıydı. Serinin son kitabı olduğu ve karakterlere veda edeceğimiz için olsa gerek kitabın alakalı alakasız bir çok yerinde gözlerim dolu dolu okudum. Sonu da harikaydı.
Benim için en iyi distopyalar bölümünde yerini almış bir seri.
Kitabın unutamayacağım alıntısı:
"Merhaba" dedi " Ben Daniel"
"Merhaba" diye yanıtladım " Ben June"
Keyifli okumalar..:)
"“Sadece içimde susmak istemeyen bir ses olduğu için yazıyorum!" Yazarın bu sözünden çok etkilendiğim için okumaya başladığım bir kitaptı. İyi ki de okumuşum.
( Dikkat inceleme spoiler içerir)
Esther Greenwood New York'ta staj yapmakta olan bir üniversite öğrencisidir. Öğrenim hayatı boyunca hep çok iyi bir öğrenci olmuştur fakat
Kitap 735 sayfaydı ve puntosu küçüktü ama bu bile az geldi diyebilirim. Devamını okumak için sabırsızlanıyorum.
Kvothe bir handa(Yoltaşı hanı) hancılık yapmaktadır. Bir gün birisi yoltaşı hanına ölü scrael(örümcek, iblis) getirir. Bu yaratıkların tek dolaşmadıklarını bilen Kvothe gece yaratıkları avlamak için dışarıda kamp kurmuşken, Tarihçi ile karşılaşır ve olaylar başlar. Tarihçi ülke ülke gezip hikayeler kaydetmektedir. Dillere destan olmuş ve hakkında bir sürü hikayeler yazılmış Kvothe'nin de hikayesinin yazmak ister. Kvothe kabul eder ama bu hikayeyi 3 günde anlatacaktır. Bu kitap hikaye anlatımının birinci gününden oluşuyor.
Yazarın hakkında biraz araştırma yaptım. Çocukluğunda yaşadığı yerde televizyon olmadığı için tüm çocukluğunu kitap okuyarak geçirmiş ve hala evinde televizyon bulundurmuyormuş ki bu kitabına kesinlikle yansımış. Böyle bir hayal gücü, fantastik bir eser olmasına rağmen edebi yanını kaybetmeyen bir kitap zor bulunur. Ayrıca çeviriyi de es geçmiyorum o da mükemmeldi.
Kitabın ilk 90 sayfasında biraz kafa karışıklığı yaşadım ama 90 sayfadan sonra(yani Kvothe'nin çocukluğundan başlayıp kendi hikayesini anlatmaya başladığı yerde) tüm karışklık kayboldu. Eğer benim gibi anlamakta zorlanırsanız sadece biraz sabredin.
Betimlemeleri de güzeldi. Kitabı okurken film izliyormuşum gibi hissettim. Yer yer güldüm, yer yer gözlerim doldu. Kitapta olumsuz, sevmediğim bir yer aradım ama bulamadım.
Keyifli okumalar.... :))
Kitabı çok merak ederek okumaya başladım. Başlarında 'Yine mi alacakaranlık kalıbı( Tek ebevenyli normal kız, esarengiz erkek ve benden uzak dur çabaları vs..) bu kalıp kullanılmadan fantastik bir melek yada vampir kitabı okuyamayacak mıyız? ' diye söylenmeye başlasam da yazar özgün olma uğraşlarıyla bu kalıbı kitabın ortalarında kırmayı başardı.
Rebeca'nın Almanya da başlayıp Amerika da sona eren hikayesini anlatıyor. Rebeca sıradan bir lise öğrencisidir. Bir gün kendisiyle ilgili gizemli rüyalar gören ve hafızasını kaybetmiş bir gençle karşılaşır. Kendisi de sürekli ölüm anını görmektedir. Rebeca bu gizemi çözmeyi kafasına takmıştır....
Kitapta geçmiş ve geleceğin iç içe olmasını, karakterlerin mükemmel olmayıp Rebeca'nın biraz toplu Lucian'ın ise cılız olması çok hoşuma gitti. Ayrıca ayrıntıları çok sevdim, Rebeca'nın annesinin çok güzel yemek yapması, eşinin uğur süngerleriyle uğraşması, İngilizce dersinde bir yazarın hayatı üzerine yoğunlaşmaları, en iyi arkadaşının makyaj konusundaki olağanüstü yeteneği... Ve en büyük artı basit konuların bile seri şeklinde önümüze sunulduğu şu günlerde kitabın seri olmamasıydı.
Kitaptaki karakterin aile yapısını garipsedim. Kitaptaki en anlam veremediğim yer ise hiç bir şekilde olayla alakası olmayan Obama'nın seçimiyle ilgili bilgiler verilmesiydi. Bunların dışında sonunun böyle olmaması gerektiğini düşünsem de güzel bir kitaptı.
Keyifli okumalar.. :)
-Spoiler-
K. bir köye kadastrocu(yer yazımcı) olarak göreve gelir. Ama uzun bir süre yeni görevli olduğuna kimseyi inandıramaz. K.'nın amacı şatoya çıkıp oradaki görevli memurlardan kendi mesleği ve ne yapacağı konusunda bilgi almaktır fakat bir türlü şatoya ulaşamaz. Hep kurumların ve görevlilerin temsilcileriyle yüz yüze gelir. K.'nın şatoya ulaşmaya çalışmasıyla başlayan kitap, ulaşamamasıyla sona eriyor.
-Spoiler sonu-
Kitap metaforlarla doluydu. Eğer kitabı doğru anladıysam Şato devlet otoritesini, K. da otoriteye karşı çıkan ama başarısız olan bireyleri temsil etmekte. K.'nın şatoya ulaşmasını engellemeye çalışan köylüler ise otorite karşısında sinmiş bireyleri temsil ediyor. İnsanların kendilerini, yaşam ve hayallerini, yaşadıkları toplumun katı kuralları ve düzeni yüzünden gözden çıkarmalarını kitapta çok güzel anlatmış.
Kitaptaki cümleler çok uzundu bu yüzden zor anlaşılıyordu. Anlayamamamın sebeplerinden biride benim okuduğum yayının (nilüfer yayınları) çevirisinin kötü olması ve yazım hatalarının fazla olmasıydı. Edebi değeri ne kadar yüksek olsa da kitabı yarım bırakmamak için çok çabaladım, okurken sıkıldım.
Keyifli okumalar.
İyi kız ve kötü oğlanın hikayesiymiş. Bu kızın neresi iyi ki? Geçmişini geride bırakmış falan filan ve geçmişine dönmemek için çocukça hareket ediyor. Baş karakter olan kızı sevmedim yani. Erkek de her kızın aşık olduğu ama baş karekterimiz Abyy'e ilk görüşte aşık olup bir kız için 180 değişen tiplerden.
Klasikleşmiş bir hikayeden başka bir şey değildi. Bu kitabı okumayı çok uzun süredir bekliyordum(belkide bu yüzden beğenmedim) ve büyük bir hüsrana uğradım. Olay akışı güzeldi, okurken eğlendim ama yinede aşk kitabı deyince iyi kız ve kötü oğlan olayının anlaşılması, zaten aynı türde çok kitap olmasına rağmen yazarların hala bu yönde kitaplar yazmasını anlam veremiyorum. Çok bir şey beklemeyin kitaptan derim.
İlk bölümde Molly evinden taşınacağı için eşyalarını topluyor. Ne alaka falan dedim ama sonra eşyalarını toplarken 15 yıllık o kadar güzel bir aşk hikayesi anlatmaya başladı ki....Ben merakıma yenik düşüp kitabın son sayfalarını okudum ve bu kitap o sona nasıl bağlayacak diye düşündüm tüm kitabı okurken. Bir çok tahminim vardı ama hiçbirisi bu sonun yakınından geçmiyordu.
Konusuna çok değinmeyeceğim çünkü elinizde varsa hemen okunmalı diyebileceğim bir kitap.
Zamandan zamana atlama olayı biraz karışıktı ama içinden çıkılmayacak kadar değil. Çevirisi ve dili gayet güzeldi...
" Onun karşısında bir gelecek yok , benimse ...
Benimse geleceğimde o yok.
Siz hangisini seçerdiniz? "
Keyifli okumalar
''Sen sıradanlığın en mükemmel örneğiydin, Ed. Ve senin gibi biri bütün o insanlar için kalkıp o kadar şeyi yapabildiyse, belki de herkes yapabilir. Belki de herkes yapabileceklerinin ötesine geçebilir.''
Ed sıradan bir taksicidir. Sıradan bir günde, sıradan arkadaşlarıyla, sıradan banka işleriyle uğraşırken bankaya soyguncu gelmesi sonucu bir kahraman olur. Bundan sonra hayatı tamamen sıra dışı bir hal alır. Eve gittiğinde posta kutusunda bir iskambil kartı ve üstünde 3 isim bulunmaktadır. Bu insanlara yardım etmesi gerekmektedir ama bu olayları nasıl çözeceğini bilemez ve çözümü kendisi bulmalıdır.
Ed'in sorunları çözüm şekli, insanlara yardım etmesi çok hoşuma gitti. Kitabın cümleleri basit, dili esprili ve kolay anlaşılırdı. Edebi yönden pek bir şey ifade etmese de uzun zamandır bir kitabı okurken bu kadar gülümsememiş ve eğlenmemiştim.
Kitaptaki tek beğenmediğim şey sonuydu. Bana anlamsız geldi. Çoğu şey havada kaldı ve yapılan açıklamalar yetersizdi.
Keyifli okumalar...
Amelia 18. yaş gününde köprüde boğularak ölen bir genç kız. Yani hayalet. Fakat öldükten sonra hayatını, yaşadıklarını, nasıl ve neden öldüğünü hatırlamıyor. Tek hatırladığı köprüden düşüp boğulduğu. Bu ölüm anı bir türlü peşini bırakmıyor ve tekrar tekrar köprüden düşüp boğuluyor. Bu olaya kabus adını veriyor. Bir gün yine kabus görmeye başladığını düşünürken köprüde boğulanın o değil başkası olduğunu anlıyor.
Hayalet kız ve bir genç erkek...
Kitabın konusu bana farklı geldi. Okumaya başladığım andan beri kitaba hapsoldum diyebilirim. Kitap çok akıcı bir şekilde ilerliyor. Ben sonuna kadar merak içinde okudum ve sonlara doğru ortaya çıkan Amelia' nın ölüm şekli beni çok şaşırttı.
Kitap seri olduğu için her şey ortada kaldı. İkinci kitabı merakla bekliyorum.
Keyifli okumalar.
Kitabın kapağına, yapılan yorumlara(Avustralya'nın en büyük yazarı ve onun en iyi kitabı gibi..) aldanıp heyecanla okumaya başladım ama yarısına geldiğimde hiç bir olay olmayacağını anladım ve büyük bir hayal kırıklığı yaşadım.
Kitap bir kadının işlettiği kafeye gelen bir turiste aşık olması, onunla evlenmesi, çocuklarının olmaması ve bir çocuk sahibi olmak için akıl almaz(tabi ki bu benim görüşüm) şeyler yapmasını anlatıyor.
Dili sade, kolay anlaşılır; konusu sıradan.
Sınav haftası vaktimi bu kitaba ayırdığım için üzgünüm.
Efsaneden sonra sabırsızlıkla bu kitabı okumayı bekliyordum ve bir gün içinde kitabı bitirdim .
Efsane kitabında öne çıkan kişi Day'di. Deha' da ise June. Kitabı okurken bunu bariz bir biçimde anlıyorsunuz. June'un mantığına, kararlılığına hayran kalmamak mümkün değil.
Efsanedeki gibi kitabı iki farklı kişinin anlatması olay akışı, duyguların, düşüncelerin tamamen anlaşılması yönünden çok güzel olmuş.
Kitapta aşk üçgenleri, dörtgenleri olsa da çok öne çıkmadığı için beni rahatsız etmedi. Deha Efsane'den daha güzeldi diyebilirim.
Keyifli okumalar ..
Sinan Yağmurun biyografik kitaplarını okuduktan sonra dili çok basit geldi. Romandı ama fazlasıyla bir deneme havası vardı, sürekli olan bu deneme havası insanı biraz sıksa da(Bu kitabı okurken arada iki kitap bitirdim) kitabın kurgusu insanı merak içinde bıraktığı ve yalnızlığı çok güzel anlattığı için kitabı bırakamadım. Yazarın hayata, günümüzün içten pazarlıklı insanlarına, gençlerine, teknolojiye dair düşüncelerine katılmamak elde değil.
Sinan Yağmuru sevenler için diğer kitaplarından konu ve anlatım olarak farklı, güzel bir kitap.
''Aşk tedavisinden sonra sonsuza dek mutlu ve güvende olacağımı söylediler. Ve ben, onlara hep inandım. Şimdiye dek. Şimdi artık her şey değişti. Artık, bir yalanın baskısı altında yüzyıl yaşamaktansa, aşk hastalığıyla geçireceğim kısacık bir ömrü tercih ederim.''
Yine distopik kitaplar ve ben .
Aşk bir hastalık olarak nitelendiriliyor ve adına amor delirim nervosa deniliyor. Hükumete göre aşk tedavi edilmesi gereken bir hastalık ve insanlar 18 yaşında ameliyat olmak zorunda. Bu ameliyat sadece aşkı elinizden almıyor aynı zamanda tüm duygularınız ve anılarınıza da elveda demek zorunda kalıyorsunuz. Hükumet sizin adınıza her şeye karar veriyor; dinleyeceğiniz müzik, eşiniz, kaç çocuğunuz olacağı...
Daha fazla bilgi vermiyorum. :))
Öncelikle fikir oldukça yaratıcı geldi, karakterler etkileyici ve güçlü. Tabi ki erkek karakter olan Alex olmasaydı kitabın ilk yarısı okunur muydu bilmiyorum. Konusu çok farklı geldiği için okumaya başladım kitap biraz yavaş ilerliyor, zaman zaman sıkıldım ama öyle bir son vardı ki kitapta kitabı okuyan insanların çoğunun 'nasıl yani' dediğini düşünüyorum.
Üçleme olduğunu kitabı bitirdikten sonra öğrendim ve merak ettiğim çok yer var, diğer iki kitabı okumayı düşünüyorum.
Efsane distopik bir kitap. Şu an bulunduğumuz dünyadan çok farklı bir dünya anlatılıyor. İnsanların hayatını belirleyen 2 tane önemli faktör var; birisi veba birisi de 10 yaşında girdikleri ''deneme'' denilen bir sınav. Eğer bu sınavdan belirli bir puan alırsanız üniversite okuyabiliyorsunuz, alamazsanız çalışma kamplarına gönderiliyorsunuz.
Kitabın anlatımını çok sevdim, 2 deha karakterimiz Day ve June kitabı anlatıyorlar ve ikisininde anlattıkları bölümün yazı renkleri farklı. İki baş karakterlerin tanıtımı, hakkında bilmemiz gerekenler tam kıvamındaydı, yazar ne çok uzun anlatıp boğmuş nede aklımızda soru işaretleri bırakmış.
Açlık oyunları ve Uyumsuz serisinden sonra yeni ve güzel bir seriye daha başlamış bulunuyorum.
Kitap ölümün dilinden, bir kitap hırsızı olan Liesel'in Nazi dönemi Almanya'sında geçen hayatını anlatıyor.
Biraz Naziler biraz Liesel ve çokça kelimelerin gücü var...
Oldukça uzun süredir elimde dolaştırdım. Hemen okunacak, şaşırtıcı(şaşıramıyorduk çünkü ölüm sağolsun spoiler verip biri ölmeden veya önemli bir olay olmadan önce söylüyordu), mutlu bir sonu olan kitap değildi ve tarihle ilgili kitapları pek sevmesem de ilginç bir şekilde karakterlere, aileye ısındım.
Kitabın üzerken sevindiren sonunu okurken "İyi ki böyle bir kitabı okumuşum." cümlesini söylediğim için mutluyum. Kesinlikle okunmalı.
Keyifli okumalar
Yazarın okuduğum ilk -ve galiba son- kitabı.
Harlan Coben hakkında duyduğum övgüler sonucu başladığım fakat bir türlü beğenerek okuyamadığım bir kitap. Olaylar ve karakterler çok yüzeysel kalmış, sonu da iyi bağlanamamış bence. Kitabı yarım bırakmamak için zor dayandım.
Bir daha Harlan Coben okur muyum, bilemiyorum...
''Romeo'nun bir ölü, Juliet'in ise dünyanın sonunda hayatta kalmış bir avuç insandan biri olduğu bir aşk hikâyesi hayal edin
Ve insanlığı kurtaracak, bir zombiye yeniden hayat verecek kadar gerçek ve tutkulu bir aşkı...''
Zombilerden kaçanların hikayelerini okuduk. Dünyada kalmış bir avuç insanın hikayesini, zombilerden kaçması vs. Ama bunu hiç bir zombinin ağzından dinlemedik.
Anlatımı güzel ve çok ince yerlere değinilmiş. Konu itibariyle de oldukça farklı. Zombilere karşı ister istemez bir sempati duyuyorsunuz.
Sevecen vampirlerden sonra dünyadaki en sevimli zombi 'R' ile tanışmalısınız...
