Gözümü kapadığımda bazen ,öylesine
Belli belirsiz ışıklar çarpar içime
Sessiz ,bir cam kenarında
Başımın sarhoşluğu tüm evreni sarmış gibi
Öylesine ,bakarım karşımdaki dağa
Hey ,sen nasıl da asilsin böyle
Bu heybet , bu ne bilge oluş
Sahi bir gün dağ olabilcek miyim
Bir dağ gibi olmak isteyim , bir dağ
Zamanın içinden ezgiler gelir kulağıma
Beni kendi tınılarıyla titreştiren
Ben neyim , tüm bunlar ne
Sonra küçük bir çocuk görürüm ormanda
Taptaze bir çocuk
Merakını arar tap taze ormanda
Zaman vardır içinden geçtiğimiz
Bilmediğimiz , geçişi hatırlamadığımız zaman
Bir de zamansızlık
Bir ses beni uyandırır rüyamdan
Sarılır boynuma öper beni aniden
Eridiğimi hatırlarım öylece zamanın içinde
Zamanın kendisi olurum
Sonra derin bir nefes
Burdayım , evet tam burdayım
Kendisindeyim kendimin ötesinde