Geceleri yatağa uzanır ama uyuyamazdım. Nefret edecek bir sürü şey gelirdi aklıma, ama sonunda yine kendimden nefret ederdim. Geceleri çok düşünmekten gündüzleri başım ağrırdı.
Yanlış davranmayı beceremem. Boğulan düşmanımı kurtarmak için kendimi suya atabilir, ısınması için ona paltomu verebilirim; sonunda onu bağışlarım, ama bunu işlediği suçu unutmadan yaparım.
Ama tefecinin borç vermesi gibi mi iyilik yapacaksınız? İyiliği sadece iyilik olsun diye yapmayacak mısınız? Asalet bunu gerektiriyor! Bununla birlikte, insanları nankörlüğe sürükleyecek yardımlarda bulunmayın.