M.
@Okudum_bitti
İnsan yorulunca düğümleri çözmek yerine ipleri kesiyor...
275 okur puanı
Ekim 2023 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Bazı insanlar acılarını çok iyi gizlerler.
Vakt erişti gibime gelir. Şu halka bir çare bulamazsak hepimizin kellesi gider. Yarın zulmü bahane ederler, öbürsü gün vergiyi, öbürsü gün sarayımızı, öbürsü gün ekmeği... Ve birikirler birikirler... Yüz bin yılın öfkesi ve de acısıyla...
Şimdiki gibi sessiz birikirler. Ve bu kalabalığa güç yetmez. Onlarla ordular, bir dünya kadar ordu olsa başa çıkamaz. Bunlar bir araya gelmeyegörsünler, önüne geçilemez. Bir çare, bunları bir araya getirmemek için bir çare.
Sayfa 106
"Alışır, alışırsın. Bu dünyada başka türlü yaşamasının hiçbir çaresi yok..."
Sayfa 74
Okur Takip Önerileri
Dünyanın ortasında tek başına kalmış bir hali vardı. Yalnız, yapayalnız.
Sayfa 33
Bütün insanların kederi, özlemi, tutkusu gelmiş de bu yüze birikmiş.
Sayfa 32
Hayat Bu
Hayat böyleydi. İnsanlar ayrı ayrı yollara dağılırlardı. Kiminin tuttuğu yol; insanı bu Cevdet gibi, muvaffakiyete götürür, kimininki de benim vardığım şahikaya çıkarırdı! Bu, bir talih, tesadüf meselesiydi. Niçinini, nasılını sormak beyhudeydi.
Sersemlemiştim. İradem bir nevi felce uğramıştı. Katî hükmü bir türlü veremiyordum.
Çok uğraştım, en zayıf ümitlere sarıldım. Fakat hiçbir şey beni bu uçurumun dibine kadar yuvarlanmaktan kurtaramadı.
Aşkı şiirlerde, romanlarda olduğu gibi bir parlak yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya addedenlerden değildim. Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.