Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin
Doğrusu okumak gibi tatlı birşey yoktur. Başka herşey insanı kitaptan daha çok yoruyor. Kendi evim olduğunda küçük bir kütüphanem olmazsa mutsuz olurum.
Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim dedi: Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: Seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.
Virane olmuş kalbime ne yaptın?1
Bak! Divane aşkım ne yaptın?
Alışkanlığın ipeğinde rahat uyuyordum
Kelebek gibi kanadıma ne yaptın?
Gözünün kadehinden daha içmeden sarhoş oldum
Meyhanem sarhoş oldu ne yaptın?
Omzuma yaslanmaya değmez miydim?
Omuzlarımın hasretine ne yaptın?
Beni yordun kendinde yorgun gittin
Ey yolcu! .. Evime ne yaptın?
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen,tutuk,saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmak için her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı..
Behçet Necatigil
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde, gözlerin uzun uzun dalarsa bir karanlığa, bir sıcaklık hissedersen üşüyen ellerinde ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa bil kii SENİ DÜŞÜNÜYORUM..
Hayati İnanç
Allah yeniden başlayacak olanların her zaman yardımcısıdır. Sakın vazgeçmeyin.
Üstada sormuşlar 'herşeyi kaybettik şimdi ne yapalım ? ' diye
Üstad düşünmüş cevap vermiş "Bi çay koyun yediden başlayalım demiş."
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli
El değmemiş duru sözler sevdiğim için
Sevdiğim !
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla iri laflar ettim
Öfkemi saldım iri dişli postvallar üzerine
Sevdiğim! VERA!
Hangi çocuğu
sekülerizmin son asırda devşirdiği rasyonelliğin dışına çıkan her dünya yorumunu yozlaşı havzasına itmesi aklımızı çelmeye yetmiyor. seküler vandalların ifade özgürlüğü zırvalığını tanımıyorum.