Osman Koray TÜMEN (@OsmanKoray) 1000Kitap'ta

SAFFET: Biraz kalbi vardı. (Oynar.) Evet, gerçeği açıklamak zorundayım: Coşkun Ermiş, kalbi olduğu için ölmüş bulunuyor. Hayat oyunlarını gereğinden fazla ciddiye alan merhum, ölümü de aynı ciddiyetle karşıladı. Onun kadar ciddi olmayan biri, böyle bir durumda, hiç olmazsa baygınlıkla yetinebilirdi. Coşkun öldü. Çünkü oyunlar, onun için oyunlar bir ölüm kalım meselesiydi. Başka türlü yapamazdı: Hayatını ve özellikle ölümünü büyütmek zorundaydı. Biz de şimdi kendisini ciddiye almak zorundayız. Çünkü merhum, güldürmeyi sevdiği kadar, ağlatmayı da severdi.

Sayfa 108 - İletişim YayınlarıKitabı okudu

Oyunlarla Yaşayanlar Oğuz Atay

Osman Koray TÜMEN

COŞKUN (Bitkin): Ben de büyük meseleler yüzünden harcamış olmak isterdim hayatımı. Küçük dertler yüzünden yıpranıp gitmek istemezdim. Üstelik, bazı şeylerin, mesela zavallı milletimin farkına varmaya başlıyordum. (Gülümsemeye çalışır.) Ben de bir eski zaman piyesi olsaydım. Modern oyunların, modern kahramanları gibi silik bir hayat yaşamasaydım. (Soluk almak için durur.) Belki de işi başından yanlış tuttum. Bence, keman dersleri almaya devam etmeliydim. Başımdan büyük işlere giriştim. Gülünç olma pahasına, kendime göre çok ciddi işlere giriştim. Hiç olmazsa bu bakımdan cesur sayılırım, değil mi Saffet? (Saffet'in gözleri yaşarır.) Ağlıyorsunuz dostum. (Son gücüyle oynar.) Bu işleri benden daha iyi bilirsiniz, söyleyin bana: Hangisi daha güç: Ağlatmak mı, güldürmek mi? (Gülümser.) Bu soruyu sormakta geç kaldığımı söylüyorsunuz? Ne yapalım? Son kozumu oynuyorum aziz dostum ve bana pahalıya da mal olsa ancak bir kişiyi ağlatabiliyorum. (Soluksuz kalır.) Tabii ben biraz... ucuza... mal oldum... faturamı da ödemediler. (Başını Saffet'in göğsüne dayar.) İnsanlığa... bir şeyler... bırakabil... dim mi dersiniz... görevimi... yapabil... dim. mi?... (Ölür.)

Sayfa 107 - İletişim YayınlarıKitabı okudu

Oyunlarla Yaşayanlar Oğuz Atay

225 İleri

362 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.