Tanrılar arasında insan yalnızlığı mı
İnsanlar arasında insan yalnızlığı mı?
Korkusu küçük düşürüyor hayatımızı.
Ne diyordu ince şeylerin annesi
“Ötekini oku, derinde dipte duranı.”
Kilisenin bahçesinde mumdan bir harita
Bütün göç yollarının iki ucuna tutunmuş
“Geride kalmanın cezasıyım –diyor-
Biliyor musun, hoyratlık değil de
İncelik yakıyor canımı...”
Şükrü Erbaş
O bir çay istemişti, trenin içinde
Biz tren yolcusuyduk, çölün içinde
Ben yalnız kalmıştım, senin içinde
Oysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni! Aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin.. O bir dile sığınmıştı, sözü içinde
Yolu yoluma çıkmıştı, çölü içinde
Ben eski kalmıştım, senin içinde
Oysa kaç çocuğun yerine övmüştüm seni! Düşü geçtik, kendine bakabilirsin.. O bir bende kırılmıştı, hayli içimde
Issız otağ kurulmuştu, canım içinde
Oysa kaç bahçe yerine açmıştım seni! Kimi geçtik, kimseye sorabilirsin...
Adı gibi “iç nefes” gerçekten... Her okuduğumda içimin cız ettiği, her satırın da kendimi bulduğum, o acı gerçeği yine benimle buluşturan, yalaza gibi yüzüme çarpan o efsane şiir. Yeri bende her şairden, her şiirden başkadır. Kitap için değil de şu şiir için 10000000 puan ;)
Bir Serenad olmasada okunacaklar arasında yer alır. Kitabın başında merak cezbetse de orta kısımda ne olduğunu tahmin ediyorsunuz ve tahmininiz doğru çıkıyor:)))
Gerek tarih,gerekse aşk,gerekse toplum incelemesi,eleştirisi yaptığınız içerisinde yok yok, akıcılığına içerisindeki bilgilere kendinizi bırakıp kaybolacağınız bir kitap... Bitirdiğinizde bile etkisinden çıkamıyorsunuz, en azından ben çıkamamıştım :)) Şiddetle tavsiye :))
SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2020136,2bin okunma