Halime Kılıçarslan
@OyunlarlaYasayan
Çanakkale 18 Mart Üniversitesi /Fizik
İstanbul
17 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Bir insanın yetişme tarzına en iyi ışık tutan şey, kavga ederken sergilediği davranışlardır.
Sayfa 54 - İletişim- 17. Baskı
Ejderi boyasan da derisini boyarsın, kemikleri aynı kalır.
[Eski bir Çin atasözü]
Sayfa 30 - İletişim- 17. Baskı
Galiba hepsi sağır...
Sayfa 16 - İletişim yayınları- 17. Baskı 2017
Okur Takip Önerileri
Hayal ile rüya arasındaki mahmur boşluktayız.
Sayfa 15 - İletişim yayınları-17. Baskı 2017
HAKAN GÜNDAY : SADECE GİT
Bukowski, yolun sonunu anlatır. Yolun bittiği ve ormanın başladığı, yalanın bittiği ve gerçeğin başladığı, insanlığın bittiği ve insanın başladığı, zamanın bittiği ve gösterinin başladığı yeri anlatır. Ancak o yerin adresini asla vermez. Çünkü bilir ki bu dünyada sadece adres arayanlar kaybolur. Bu yüzden de Bukowski 'nin mezar taşında şöyle yazar: "Deneme." Ne bir adres aramayı ne de kendini bulmayı... Sadece git. Durduğun yerde git. Hatta bırak yolun sonu sana gelsin.
Eylül 2017
Kediler
İnsanın etrafında birkaç kedinin olması iyidir. Kendini kötü hissediyorsan, kedilere bakarsın ve iyi hissetmeye baslarsın.
Ne kadar çok kedin varsa, o kadar uzun yaşarsın . Yüz kedin varsa yüz yıl yaşarsın.
Bir gün bu farkedilecek ve insanların binlerce kedisi olacak ve sonsuza dek yaşayacaklar.
Charles Bukowski
İntihar
Kimse duymadan ölmeliyim
Ağzımın kenarında bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar
”Mutlak birini seviyordu” demeliler.
Tanıyanlarsa, ”Zavallı, demeli,
Çok sefalet çekti…”
Fakat hakikî sebep bunlardan hiçbiri olmamalı.
Orhan VELİ
"Hayat bağıra bağıra susmayı öğretir insana..."
Tezer Özlü
"Taze çayım taze yaralarım var. Çok zenginim.."
Tezer Özlü
"Zihnimde bir çeşit tutukluk var..."
Dostoyevski
Halime Kılıçarslan tekrar paylaştı.
Saplantıların acıları, burada da sürüyor. Uyandığım an başlayan, uykunun derinliklerinde ancak biraz azalan acı. Arkadaşlarıma belli etmemeye çalışıyorum. Onlar şakacı, özgür “beni” arıyor. Bulamıyor. Onların dünyasında iniş çıkışlar bu denli büyük değil. Onların dünyasında coşku delilik derecesine varmıyor. Onların dünyasında bunalım ölüm korkusuna, belki de ölüm isteğine dönüşmüyor. Onlar yemek yemeyi her zaman seviyor. Düzenli yemek yiyiyorlar. Duygusal coşkular yemek gibi beslemiyor onları. Onlar işlerine inanmış. Onlar “başkaldırmayı” savunurken, belli bir düzenin akışındaki yerlerini korumaya çalışıyorlar. Onlar, dolmuşa biner gibi evlenip, iner gibi boşanmıyor
Sayfa 43Kitabı okudu
Korkuyu Beklerken
Ne zaman vaktin var? dedi. Her zaman. Ona bu sözü söylemedim tabii. Her zaman vakti olanlara saygı duyulmaz.
Sayfa 43 - İletişim yayınevi- 42.Baskı
Korkuyu Beklerken
Yalnız yaşayan insanların, kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceleri vardır.
Sayfa 41 - İletişim yayınevi- 42.Baskı
Korkuyu Beklerken
( Bu 'demek ki'ler beni her zaman beni her zaman rahatlatır di.) Fakat ben oraya zarf koymazdım. Çünkü zarfım yoktu evde. Çünkü kimseye mektup yazmazdım. Çünkü kimse bana mektup yazmazdi. Korktum. Çünkü 'demek ki' diyemeyeceğim bir yerlere gelmiştim. İçime bir ağrı saplandı. Ne olurdu bir ' demek ki' daha diyebilseydim.
Sayfa 37 - İletişim yayınevi- 42.Baskı
Korkuyu Beklerken
Buldum: Yalnız kalmaktan korktukça yalnızlığım artıyor. Bu sefer gerçekten Gülümsedim. İster görün ister görmeyin; Gülümsedim iste.
Sayfa 37 - İletişim yayınevi- 42.Baskı