Peyami Safa yine mistisizm yüklü bir eser bırakmış ardında. Romanın özellikle son 40 sayfası benim diyen materyalisti bile düşünceye sevk edecek şekilde didaktik yorumlara sahip.
Her şeyin bir dengeye sahip olması gerektiği, insanın ancak madde ve ruhun birleşimiyle bir şahsiyeti olabileceğine gerektiğine dair savlarını; işin ruhi ve mistik kısmına bana göre gereğinden fazla ehemmiyet verip muvazeneyi biraz saptırmış gibi geldi bana.
Buna rağmen özellikle Ferit’in yaşadığı olaylar karşısında kendini içinde bulduğu ikilemler ve karakterlerin duygudurum tahlillerini kendimden de pay biçerek son derece başarılı buldum.
Psikolojik roman arayanlar için kesinlikle önerilebilecek bir eser fakat yine de içinde yer alan mistik olayların sayısı ve şiddeti düşünüldüğünde romandan tez vakitte soğuyabilecek kişiler olduğunu da göz ardı etmemek gerek.
