Yüzlerin içinde uyandırabileceği neşe,sevinç ve heyecan da tükenmişti; sanki hayattan bir şey de beklemiyordu. Fotoğraflara bakarken bütün belleğini, umutlarını ve geleceğini yitirmiş birinin kayıtsızlığını duyuyordu: Aklının bir köşesinde kıpırdanarak, yavaş yavaş büyüyerek bütün gövdesini saracağa benzeyen bir sessizlik vardı.