Dilek
@Peyami6
''Kendini en iyi aldatmasını bilen, herkesten daha neşeli yaşar.''
Ankara
4 Şubat
100 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
"Anlamak için, kendimi yok ettim. Anlamak, sevmeyi unutmaktır"
"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."
Nazım Hikmet Ran
Tepeden tırnağa belirsiz bir özlemim - ne geçmişe, ne geleceğe duyulan: Ben şimdiki zamanın bir özlemiyim, isimsiz, fazlasıyla uzamış, anlaşılamamış.
Okur Takip Önerileri
İçimde öyle bir sıkıntı var ki yaşlar gözümün ucunda - ağlarken dökülen değil, tutulan yaşlar bunlar; bir ruh hastalığının yaşları, hissedilebilir bir ıstırabın değil.
Hayat istemeden çıkılan, deneysel bir yolculuktur. Zihnin maddenin içinde yaptığı bir yolculuktur ve seyahat eden zihin bize ait olduğundan, bizim de ömrümüz yolda geçer.
Sevgilerde
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı.
Behçet Necatigil
Aşk, yanılsamaların en tensel olanıdır.
Var mı şunu söyleyecek kadar ruhunun sınırlarını bilen: Ben, kendimim?
Hiçbir insan ötekileri anlayamaz. Şairin dediği gibi hayat okyanusunda birer adayız; aramızda bizi tanımlayan, birbirimizden ayıran deniz vardır. Bir ruh istediği kadar bir başka ruhun ne olduğunu anlamaya calışsın, olsa olsa kiminle iki çift laf edebileceğini öğrenmiş olur.
İnsanların çoğu hiç üzerine düşünmeksizin kimseye ait olmayan, sahte hayatlar yaşıyor. Oscar Wilde "İnsanların çoğu aslında başka insanlardır," demiş ve haklıymış. Kimi hayatını arzu bile etmediği bir şeylerin peşinde harcar, kimi ömür boyu istediği, ama hiçbir işine yaramayacak bir şeyleri arar durur, kimileri de kendini kaybeder[...]
Sanat, var olmak denen iğrenç şeyden kurtulmamızı sağlayan bir yanılsamadır.
Kendimi yüksek sesle konuşurken dinlerken, konuşmamı bana taşıyan kulaklarım, kelimeleri düşünüşümü bana dinleten gerçek kulakla aynı şekilde dinlemiyor beni. Kendimi dinlerken ben bile kendim hakkında yanılırken, hatta bazen ne demek istediğimi bile anlayamazken, başkaları beni anlamaktan ne kadar uzaktır kim bilir!
Hepimizde aşağılık bir taraf var. Hepimiz içimizde bir suç saklarız – işlemiş olduğumuz ya da ruhumuzun işlememizi isteyip durduğu bir suç.