Hayalciydi Nevzat Bey, bu dünyayla ilişkisi yok gibiydi. Edebiyata da bu yüzden merak sarmıştı aslında.
Okur Takip Önerileri
Damarlarımda kan kıpır kıpır, yüreğimde hiç sebep yokken tuhaf, tatlı bir sızı vardı...
Ama artık çeliktendim. Üzerime gel dünya. Hasar almayan bir şeye zarar veremezsin.
Bazen karakterlerin nezaketten çok alınan hasarlarla şekillendiğini düşünüyordum.
Tüm hayatınızın uyanma ve yatma saatleri arasında tamamen değişebileceği gerçeği nasıl da garipti.
Bu sanırım şansa bağlı. Çoğu çocuğun öldükten sonra özleyeceği ebeveynleri olurdu. Geri kalanımızın şansına da (kendisi) öldükten sonra daha iyi birer ebeveyne dönüşecek aileler denk gelirdi.
Annemin benim için yaptığı en iyi şey ölmekti.
Islak gözler ve kuru bir kalp.
Her şey ağır geliyor, bazen bir sözün bazen de bir bakışın altından kalkamıyorum. İçim hayatın doldurdukça doldurmaktan çekinmediği bir çöplük olmuş. Ben de geri çeviremiyorum, hayır diyemiyorum kimseye bilirsin beni.
Ruhumuzun ele avuca sığmayan akışını gözlemek, onun karanlık derinliklerine kadar inmek, türlü hallerindeki bunca incelikleri ayırt edip yazmak sanıldığından çok daha zahmetli bir iştir.
Hani bir ressam varmış kötü horoz resimleri yapar ve uşaklarına, dükkâna hiç canlı horoz sokmamalarını sıkı sıkı tembih edermiş, ben de öyle. Hatta çalgıcı Antigenides'in bulduğu çare benim daha işime gelirdi: Bir şey çalacağı zaman kendinden önce ve sonra halka doyasıya kötü şarkılar dinletirmiş.
Kendinden aşağıya bakıp da kendi kafasına hayran olan adam, kendinden yukarıya, geçmiş yüzyıllara gözlerini kaldırsın o zaman yüzlerce devin ayakları altında kalacak ve burnu kırılacaktır.
İnsanın kendini anlatmasından daha zor ve daha yararlı hiçbir şey yoktur.