"Bir arkadaşlığın tam olarak hangi anda kurulduğunu bilemeyiz. Nasıl bir kap damla damla dolarken, son bir damla kabı taşırıyorsa; aynı şekilde, bir dizi iyilik arasından en az biri kalbi doldurup taşırır."
Bize ciddi, anlamlı ve çok önemli görünen şey -zamanı geldiğinde- unutulacak ya da önemsiz görünecek. İlginçtir ki şimdi de aslında neyin yüksek, önemli ve neyin zavallı ve komik olarak kabul edileceğini bilemiyoruz.
Gündüzün bitişinde gece, düzlüğün yanında uçurum var diye.. Gençliğin ötesinde ihtiyarlık, kavuşmanın berisinde ayrılık, ekmeğin ucunda açlık var diye katıla katıla ağlayalım!..
Dünya bir gözyaşı evinden başka ne olabilir?