Kör ölür badem gözlü olur derler ya işte o mesele…
İnsan olarak hep geçmişi paklama günü lanetleme gelecekten korkma gibi bir huyumuz var. Hatta Twitter kullanıcısıysanız karamsarlık ruhunuza işlemiş demektir. Çünkü pozitif tek bir cümle göremezsiniz. Sürekli haber izleyen biriyseniz, muhtemelen hırsızlık, çocuk kaçırma, cinayet, tecavüz gibi olaylar ruhunuzu kemirmiştir. Yapacağınız tek çıkarım: Lanet olsun, bu çağda yaşanır mı? Keşke taşı taşa sürtseydim de bu döneme denk gelmeseydim gibi akıldan yoksun yorumlar yapmanız da çok normal. Yazar aslında benim insanlara anlatmak isteyip de bir türlü anlatamadığım şeyleri anlatmış.
Hey dostum; senin geçmiş diye övündüğün şey o kadar da iyi bir şey değil söyleyeyim!!!
Herkes büyük şehirden şikayetçi, herkes köy edebiyatı yapıp duruyor. Ama kimse büyük şehri terk edip de köye yerleşmiyor. Sanırım insanları silah zoruyla büyük şehirde tutuyorlar.
Eskinin övülecek bir tarafı yok. Kula kulluğun olduğu, insanların kendilerini ifade etmekten aciz kaldığı, hele hele kadınların nüfus sayımında bile sayılmadığı zamanlardan bahsediyoruz. Şimdi baskı, zulüm, haksızlık yok mu? Elbette var!! Ama!!!! İnsanlar en azından rahatsız olduğu durumu ifade edebiliyor. Bir taciz, tecavüz olsa toplum ayağa kalkıyor. Bir hayvana işkence eden kodese tıkılıyor. Eskiden bunların milyon katı olurdu ama haberimiz olmazdı. Şimdi haberimiz oluyor diye vahşet artıyor gibi bir algıya kapılmak bana çok cahilce geliyor.
Kısaca; eskiyi özleyen diktatörlüğün olduğu bir ülkeye(mesela Afganistan), köyünü özleyen köyüne gitsin yiyorsa
