Bir üçkağıtçıdan 1031 sayfa okudum.
Evet, her iki kitabı da bitirmiş biri olarak söylüyorum: 1031 sayfalık bir üçkağıt kitabı okudum. Pişman mıyım; değilim! Çünkü herkesin ne söylediğini, ne yazdığını bilmek elzemdir lâkin sorgulamak, araştırmak, birkaç yönde okumak şartı ile. Düşünün; isminin sonunda ‘efendi’ olan herkesi Masonlukla, Sabetayistlikle ithâm eden, İttihatçı kadro için “Mason” diyen ve bu Mason kadronun “dinde reform” fikirlerini savunan ama sapla samanın birbirine karıştırıldığı, Niyazi Mısrî’yi Yahudi, Hrıstiyan, Budist, Sabetayist; yani gayr-i İslâmî her zümreye dâhil eden bir üçkağıtçıdan bahsediyoruz. Aziz Mahmud Hüdayî’nin “hüdayi” vasfından dolayı “Yahudi Dönmesi olabilir mi?” diye yazan bir üçkağıtçıdan bahsediyoruz. 1031 sayfa takriben 2 ay bu üçkağıtçılıklara sabrettik. Kitabın sonlarında okumadığımızdan, araştırmadığımızdan bahsediyor üçkağıtçı efendi! Ama eminim ki; okurlarından “Allah Allah; bu da böyle miymiş?” deyip de araştıran, okuyan bir elin parmak sayısını geçmez. Aslında kendisi de insanları uyutmak gâyesinde, ama “bazı çevreleri, cemaâtleri, tarikatları, ulemâyı” hedef gösterirken, kendisini aradan çıkarıyor bile! Evet kitabın 406.sayfasında şöyle bir ifade var: “Halkı zincire vurmak için önce uyutmak gerekir” Milyonlar basan bu kitab ile kaç kişiyi uyutmak sûretiyle zincire vurdun acaba üçkağıtçı efendi!
Alacağı tepkiden korkmuş olmasa, Hz. Muhammed’i ve ashâbını bile zorlamalarla Yahudilikle ithâm edebilirdi. O derece ileri gitmiş bir üçkağıtçılık destanı. Daha söyleyecek çok şey var ama pes; bu kadar yeter!
