Kişi, sevgi gereksinimi dış dünyadaki gerçek bir nesne tarafından duyulduğu sürece sağlıklıdır: bu nesne, yerini alacak bir yerine geçen olmadan kişiden uzaklaşır uzaklaşmaz kişi nevrotikleşir.
Bence yüz güzelliği denilen şey yalnızca gülümsemedir:Gülümse yüze güzellik katıyorsa o yüz çok güzeldir:Gülümseme yüzü değiştiriyorsa o yüz sıradan biri yüzdür; gülümsemek yüzü bozuyorsa o zaman bu çirkin bir yüzdür.
Sevdiğin bir varlığın hatlarını hayalinde canlandırmaya çalıştığında geçmişten o kadar çok anı belirir ki, bu anıları, gözyaşları arasındaymış gibi bulanık görürsün. Bunlar hayal gücünün gözyaşlarıdır.
“Fırtına geçtikten sonra onu nasıl atlattığınızı hatırlamayacaksınız. Nasıl hayatta kaldığınızı da. Hatta fırtınanın dinip dinmediğinden bile emin olamayacaksınız. Ancak bir şey kesindir; fırtınadan çıktıktan sonra fırtınaya girenle aynı insan olmayacaksınız.”