Uzun zamandır sürükleyici bir kitap okumamış biri için oldukça sürükleyici bir kitaptı. Üzerindeki nöroroman ifadesini okumadan evvel dikkate almak gerek zira içerisinde bolca beyin işleyişine dair detaylı bilgi var. Romanların besleyici yönünü ziyadesiyle yakalayabilirsiniz bu açıdan.
Okumam sonucunda bu kitap bana Raskolnikov'un kendi makalelerinden bahsettiği satırları anımsattı bazı bölümlerde. Bu da belki ileride bir bilim kurgu klasiği olabileceği izlenimini oluşturdu bende.
Kitapları yazarlarından bağımsız düşünmek çok mümkün değil malumunuz. Bu kitap da yazarın çalışma alanına dair bize güzel izlenimler bıraktı. Hatta belki hayatı nöronsal açıdan nasıl değerlendirmemiz gerektiğini de...
Hikâyenin bir serinin ilk kitabı olduğunu düşünürsek, bu kitapta yaşanıp tamamlanan pek bir olay yok. Bu açıdan ilk kitap, başta sık sık akışı keserek verdiği 'gelecekte olacak, dünyayı etkileyen o büyük mesele'ye pek ulaştırmıyor.
Nöronsal açıdan güzel olsa da, serinin tüm kitaplarına peş peşe ulaşamayacaksanız okumayı bir süre bekletebilirsiniz.
Herkese iyi okumalar 🌿🙃
Merhabalar,
Kitabı dün okumaya başladım ve şöyle bir durum fark ettim. Kitapta çok fazla geleceğe yönelik belirsizlik vurgusu var. İlk 100 sayfada neredeyse her on sayfada bir kez tekrar edecek kadar çok... Yani tamam, anladık gelecekte büyük bir şeyler olacak.. Bırakınız da aksın işleyiş ve o büyük şeylere gelelim biz de. Her fırsatta akışı zamansal kesintiye uğratan "gelecekte olacaklardan habersizlik" vurgularına bu kadar sık gerek yok. Bitince genel değerlendirmemi yazacağım. Teşekkürler, iyi günler.
Dün insan insanın umududur diyorsun,
Bu gün insan insanın kalp kırgınlığı... Dün sevgi iyileştirir diyorsun, bu gün ise sevmektir yaralayan... Kalbin bir sedyede cerrahi işlemden geçerken hem şifa, hem yara buluyor.