Öylece, konacağım omuzlarına aklımın gözyaşlarını zehirleyerek.
Omuzlarımızdan eskiyi çıkaracağım,
beni gri tonlu şehirle küstürür müsün?
Griliği kalsın arkamızda.
Sen kon bize, bu gece sansürüm eskiye
Şehirler uyanmış karanlık rüyalarından kimliklerimiz tanık gölgelere!
Yatıya kalıyorum gözlerine bu gece.
Tarih, yazar mısın şu gözleri?
Eylülden vurdum Aralık'ı, senle telaşlı gece yolculuğuna hazırlanırken...
Öpmelerim bu gece sana koşuyor,
aklımın kapıları tek tek dağılana kadar deştim senden olan akşamı!
Mavi, savaş açmış unutulan gölgelere senin gecedeki omzundan.
Ama ben hâlâ şiire bulanmış yüzündeyim, kainat boşlasın hiçliği.