Sabitlenmiş gönderi
Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğretecem.
Sayfa 95
Hiçbir haklı sebep yok ki savaşta çocukların masumların ölmesine gerekçe oluştursun. Bu ister din ister toprak ister meşru müdafaa bile olsun. Hiçbir neden masumların ve çocukların ölmesine gerekçe oluşturmaz.
Çağımızın insanı her yere erişti. Ay'a Mars'a araç gönderdi, okyanusların en derin noktalarını keşfetti, dünya üzerinde ayak basılmamış yer bırakmadı. İnsanoğlunun yapmadığı hiçbir şey kalmadı neredeyse sadece bir şeyi başaramadı. İnsanoğlu her şey oldu da bir insan olamadı. İnsanlığı hayvanlardan bile öğreneceğimiz bir çağdayken onu da yapamıyoruz.
Güldüğüme bakmayın
Umarsız bir çöldeyim
Hayatımı çalan hırsızları arıyorum
Duygu yüklü kervanlarım vardı
Sessiz sessiz gittiler
Ağladığıma bakmayın
Gülmek isterken ağladığım hayatım vardı
Doğumlarım sancılarım vardı
Okur Takip Önerileri
İnsanların gelişmesi için bir umut var. İnsanların insanlığı kurtarması için bir yok oluş gerekiyor. İnsanlar birbirlerine bakarak öğreniyor çoğu şeyi. Özellikle aklını kullanamayan insanlar için. Bu kadar kötü bir durum yoksa başka türlü ortaya çıkmaz. Çocuk anne babasından ırkçılığı, partizanlığı, kötülüğü öğreniyor. Küçükken empoze ediliyor ve hükümetlerin ve milletlerin politikaları da bunu destekleyince ortaya inanılmaz bir faşistlik çıkıyor. Dünyanın bu orta çağ vebasından kurtulması ve kendine dönmesinin tek yolu bir yok oluş.
Kentin sahte ışıklarını yıldız sananlar
Gökyüzünün gerçek aydınlığını göremezler.
İnsanlığını yitirmiş bir çağdayız. Kendi kendini bitiren insanoğlu yanında bütün güzel şeyleri de bitirdi. Ömrüm olduğu sürece siz insanoğlunu sevmeyeceğim.
Aşk, aç bir düşkünün yemek yiyişidir. Sevmek ise "yabancı ülkede dildaş bulmak"tır
Sayfa 24
Hayvan efendisinin elinden kırbacı alır ve kendini kırbaçlamaya başlar, kendisi efendi olmak için; ve bunun yalnızca, efendinin kırbacına atılmış yeni bir düğümün yarattığı fantezi olduğunu bilmez.
Bazen insanların neşe kavramını nereden bulduklarını anlamıyorum, muhtemelen yalnızca üzüntünün zıddı olarak düşünülmüş.
Sayfa 271
Ama öleceğim. Son şarkımı söylüyorum. Bazısının şarkısı daha uzundur, bazısınınki daha kısa. Fakat aradaki fark yalnızca birkaç kelimeden ibarettir.
Sayfa 275
Benim mutsuzluğum, bütün insanları iyi saymamdan, aklımla, kalbimle iyi saymamdan kaynaklanıyor.
Sayfa 234
Burada korkudan başka kimsem, hiç kimsem yok; onunla birbirimize kenetlenip gecelerin içine doğru dans ediyoruz.
Sayfa 121
Konuşmanın en korkunç yanı elbette sözler değil, altında yatanlardı...
Sayfa 76
Cehennem nedir? Sanıyorum ki insanın sevmekten çektiği ıstırabın kendisidir.
Fyodor Dostoyevski
Üçüncü bir yolda ilerlemek istiyorum; sana ya da ona değil, yalnızlığa çıkan yolda.
Sayfa 67
Birden kaldırımda taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. İçimdeki sıkıntı eridi.
Sayfa 13
