Bazen hayatta öyle karşılaşmalar olur ki, hem de hiç tanımadığımız insanlarla ,bir tek sözcük bile konuşmadan ,birdenbire, tek bir bakışla ilgilenmeye başlayıveririz.
Bir şey bekliyorum. Ama ne? Bilmiyordum. Hiçbir fikrim yoktu. Ama hayatın, olduğundan farklı olamayacağını düşünüyordum, yani hayatın adeta hiçbir şey olduğunu. Ama hayat bir şey olmalıydı ve ben o şeyin olmasını bekliyordum, o şeyi arıyordum.
Ya gideceğiniz başka bir yer, çalacağınız başka hiçbir kapı yoksa ?? Her insanın çalabileceği hiç değilse bir kapı olmalıdır. İnsanın ne yapıp edip başvuracak bir yerinin bulunması gereken zamanlar oluyor.
Bakışları daracık sokakta, ancak birkaç metre uzaklıktaki diğer evleri delip geçermiş de hayali bir ufuk çizgisine takılırmışçasına bakardı kapıdan, o anlarda ruhu görünmez bir yolculuğa çıkardı sanki…