Ben sana mecburum biIemezsin
Adını mıh gibi akIımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözIerin
Ben sana mecburum biIemezsin
İçimi seninIe ısıtıyorum.
AğaçIar sonbahara hazırIanıyor
Bu şehir o eski İstanbuI mudur
KaranIıkta buIutIar parçaIanıyor
Sokak IambaIarı birden yanıyor
KaIdırımIarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun.
-Attila İlhan
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.
İnsanını doğuşunu görmekten herkez kaçar, ama ölümünü görmek için koşa koşa gideriz. İnsanı öldürmek için gün ışığında geniş meydanlar ararız, ama onu yaratmak için karanlık köşelere gizleniriz.