Üç nokta
@Sadece_bir_yolcu
Bütün kâinatı halk eden zatın malı, fiili, eseriyim
19 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Belki sevmediğiniz şey hakkınızda hayırlıdır
Bakara 216
Hz Sevban: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) selam verip (namazdan çıkınca) üç kere istiğfarda bulunup:
"Allahümme ente'sselâm ve minke'sselâm tebârekte ve teâleyte yâ ze'lcelâli ve'l-ikrâm. (Allah'ım sen selamsın. Selamet de sendendir. Ey celâl ve ikrâm sâhibi sen münezzehsin, sen yücesin)" derdi."
Zamanla azalması gereken, beklenen acıların artarak devam etmesi nedendir? Yoksa zaman her şeyin ilacı değil miymiş?
Okur Takip Önerileri
Pencerem seni gösterir , öfkem sana yönelir , hasedim seni yok etmek ister , misillemem sana zarar vermeye çalışır. Oysaki senin bende açtığın yaradaki ben'in izlerini görmek kendime nasıl da bir ayna olurdu? Derdim seninledir. Senin yaptığın ya da yapmadığın bir şeyin etrafında dolanır dururum. Bakışım sadece sendedir, merkezimi sana emanet etmişimdir. Senin yüzünde kendimi tanımak, sana açtığım pencerede kendimi görmek ve senin cümlelerinde kendi kelimelerimi aramak kendimle bir karşılaşma olmaz mıydı? O pencerede senin yanında kendimi de gördüğümde, merkezime tekrar kendimi alabilirim. Sana yönelen tüm o duygularda kendimi bulabilir ve daha korunaklı kalabilirim. O zaman hiddetim yumuşar çünkü senle birlikte kendimi de yok etmek istemem. Dehşetim azalır çünkü kendimi tanıdığım yerde seni de tanıyabilirim. Beni dehşete sürükleyen belirsiz siluetin netleşmeye başlar. Sen de benim gibi yetersizlikleri olan birisi olursun. Artık nefret etmeye gerek kalmadan veya hiddetin gölgesine ihtiyaç duymadan, seni ötekileştirmediğim bir yerden sükunetle çevrende dönüp durmak zorunda olmadığım bir ana gelirim. Artık pencerem beni delip geçip tek seni yansıtmıyordur.
Arada acı gelip O'nu hatırlatıyor. Acı sonrası hatırlayıp kendimi kapısında bulunca bir yanım utanç içinde "Üzgünüm, bunun üzerine geldiğim için"... Bir yanım ise çocuk gibi şen "Elhamdülillah bir şekilde kapındayım ve beni buraya getirdin. Unutmuş, uzaklaşmıştım belki. Ama döndürdün"..
Anladım ki benim felâketimi tatmamış olan benim
hangi felâkete uğradığımı bilemez. Benim
kurtuluşum ancak benim gibi, benim kadar
kurtuluşu özleyenin bana el vermesiyle mümkün.
Ben sen de benim kadar
çıkmaza girmeyesin diye girdim çıkmaza.
Sen ve ben çoğu kimse değiliz. Demek ki çoğu kimsenin durumu bize uymaz. Dünyada rahatlık aramıyoruz, dünyanın katılığını olağan karşılamıyoruz ve bu katılığa katılıkla cevap vermek gerektiğini düşünmüyoruz.
Giderek sen bendeki seni yazdığın kadar ben sendeki beni okuyorum. İki koldan başlatılmış aynı arayışın ortasındayız. Senle ben arasında geçen bir macera bu. İki insan arasında olabilen bir şey, yalnızca iki insanın başına gelebilen bir şey
İkimizin ruhunun kırıkları bizi birbirimize çeken şeymiş
