Doğancan Çalışkan
@Sadeceokur34
Sosyal Çalışmacı
Lisans
12 Ekim 1994
36 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kalpten gelen gözyaşları utanılacak şeyler değildi. Fakat ne de olsa ağlayış, insanın kendi maddesiyle kendi iç alemi arasında gizli bir yakarıştır ve öyle kalmalıdır.
Sayfa 313 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Sanki hiç aksamadan işleyen bir çarkın ona bağlı bir çivisi gibi kafam, kurulu bir makinenin içinde durmadan dönüyordu.
Bu kompleksin dışına çıkmam kabil değil gibi görünüyordu…
Artık bir otomat olmuştum…
Sayfa 305 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
NÂZIM HİKMET İÇİN;
Evet, hem Büyük Şairdi, hem Büyük İnsan… Ve bu Büyük İnsana yakıştırılmak istenen suçlar, iftiralar ise, ne kadar küçük hırslardır…
Sayfa 205 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Yazarın,Bolşevik ihtilali hakkındaki düşüncesi
Rus ruhu, bir aşırılıklar âlemiydi: Rus ihtilali ise, tarihin en büyük aşırılığıydı…
Sayfa 198 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Yolumuzu,biz mi tayin ederiz? Yoksa bir takım eller, çıktığımız yolculukta bizi, kendi şartlarına ve kanunlarına göre, bu şartların çizdiği istikametlere doğru mu iterler?
Bu, bütün çağlar boyunca, insanoğlunun serüveninde bir problemdir ki, bu problemi,ne bizden öncekiler çözebilmişlerdir. Ne de bizden sonrakiler çözebilecekler…
Sayfa 160 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Kayseri’den Sarıkamış’a yayan gidilecek yolun borcu
Bu yollarda biz bir borcu ödüyoruz, dersiniz. Yüz yıllardan beri soyulan, sömürülen, yüzyıllar boyunca yalnız mal, yalnız can vergisi için aranan şu bitmiş, şu bilinmeyen Anadolu’ya karşı, çeşmeleri gürül gürül akan İstanbul’un işlediği günahların borcunu ödüyoruz.
Sayfa 64 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Bir gün Balkan harbi patlayıp da imparatorluk orduları, o zamana kadar, öylesine hakir görülen Balkan ülkeleri önünde bütün Osmanlı Avrupa’sını bırakınca,artık herşey belli oldu.Bir masal,bir imparatorluk masalı sona eriyordu.Meğer bizim saltanat zannettiğimiz şey,sadece bir gaflet uykusuymuş.
Sayfa 43 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
Bizim mahalle sokaklarında yerlerde hiçbir yazılı kağıt parçası görülmezdi. Nereden gelmişse gelmiş, ister bir rüzgar uçurmuş olsun, sokağa düşen her yazılı kağıt parçasını gören büyük küçük herkes, onu hemen yerden kaldırırdı. Bir saçak arasına, bir duvar kovuğuna sokuştururdu. Ayak altından kurtarırırdı. Çünkü üzerinde harfler, yazılar taşıyan bir kağıt parçası kutsal bir şeydi.
Sayfa 27 - Remzi kitapeviKitabı okuyor
