Kasım ayında bunlarda birinin üstünde "Sevgili Paulette, içine girdiğim karanlıktan çıkamadım, "yazıyordu.
Anneme duyduğum özlemle
Artık sesini durmayacağız. Olduğum kadını, bir zamanlar olduğum çocukla bir araya getiren onun sesi, sözleri, elleri, tavırları, gülüşü ve yürüyüşünde. Geldiğim dünyayla aramdaki son bağ da koptu.
Çelişkinin akıl almaz bir şey olduğunu
ileri sürmek hatadır zira onun gerçek
varoluşu bir canlının acısında yatar.
Hegel
Okur Takip Önerileri
"... peki kimsin o zaman.?
_ İlelebet şer isteyen
ve İlelebet hayır işleyen
O gücün parçasıyım ben."
Goethe Faust
Sevgi, sadece bu yıkık dökük ya da mütevazi ruhlar için yaşamın merkezi, varoluşun amacı ve tek desteğidir.
Sayfa 226Kitabı okudu
