Şəlalə Quliyeva
@Schelale
10 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bana en çok dokunan, suçlu olsam da
olmasam da her zaman bir çeşit tabiat kanununa uyar gibi, herkesten önce kendimi suçlu görmemdi.
Umutsuzluk en yakıcı zevktir,
özellikle de içinde bulunduğun durumun çaresizliğini açıkça kavramışsan.
Biraz açıklayayım: Bu, küçülmenizi olanca şiddetiyle idrak etmenin verdiği zevktir; o kötü halinize rağmen başka türlü olamayacağını, tek bir kurtuluş çaresi bulunmadığını, artık değişemeyeceğinizi, hatta bunun için zamanınız, inancınız olsa bile kendinizin istemeyeceğinizi anlamanın zevkidir.
Okur Takip Önerileri
Zeki insanlar asla bir baltaya sap olamaz,
olanlar yalnız aptallardır...
Kötü biri olamamak bir yana, herhangi bir şey olmayı da beceremedim...
Öldü ve unutuldu; kendisi de olsa yabancı birinin yazgısını aynen öyle unuturdu.
Ruhu zaten ölmüştü, geriye bir tek bedenini öldürmesi kalmıştı.
Şimdi o hiçbir oyuncağın ölüm kadar keyifli olmadığını fark ediyordu.
Ölmekden çox daha zordu ölüm saatini bekleyiş...
Ve sonunda, evet sonunda, kim bilir kaç zaman sonra yaşadığının, canlı olduğunun bilincine vardı yeniden. Ve bu bir saniyelik yaşamın ölüm olan bedeli ağır sayılmazdı.
Evde bir ölü var, farkında değil misiniz?
Savrulup atılan, toprağın üzerinde kıvrılıp bükülen ve üzerine acıyarak basılan bir mum işığı gibi seğirerek sönmek değil, büyük alevler çıkaran bir keyif yangınında sanki rastlantıymış gibi son bulmak istiyordu. Uçuruma dans ederek düşmek istiyordu...
Din* toplumları evlerini kumun değil buzun üzerine inşa etmişlerdir fakat buz erimeye başlamış, evin çökmesine de çok az bir zaman kalmışdır...
Əvvəlcə hamı işıqlı gələcəyə, ümidli sabaha inanır...
Siz yolunuzu bulmuşsunuz, nereye gittiğinizi biliyorsunuz. Bense kime, neye gerekli olduğunu bilmeden, hülyaların, görüntülerin kargaşasında sürükleniyorum. Bir inancım yok. Görevimin, amacımın ne olduğunu da bilmiyorum.
