Secem
@SelenAsik
Eşinden “sen kavga ederken bile edebiyat yapıyorsun” cümlesi duyan bir kadın️ :)
Lisans
İstanbul
Bahçelievler, 19 Temmuz
4 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
%0 (1/545)
·
Beğendi
Beni dinleyecek her kuşa bağırmak istiyordum
Sayfa 91Kitabı okudu
288 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Önce,kim olduğunu bil; sonra buna uygun olarak süsle kendini
EPİCTETUS
“... Bir Leyla değildim belki, sende bir mecnun. Sen beni ıssız çöllerde yana yakıla aramadın fakat ben hep bekledim Züleyha’nın Yusuf’u beklediği gibi bekledim seni. Aldatıldığını bile bir Piraye olmama rağmen, Nazım’ı sever gibi sevdim seni...”
Sayfa 292Kitabı okudu
Sessizliğe yenilir insan bazen. Sustuğu için kendisinden nefret eder, dilinin ardından saklanan korkak sözcüklere düşman olur. Söyleyemedikleri pişmanlığı olur bazen, o pişmanlık bir ateş misali yakıp kavurur içini. Keşke der defalarca “keşke geriye sarabilseydim zamanı”. Bunun her ne kadar mümkün olmayacağını bilsek de, ömrün her pişmanlık demlerinde bunu dillendiririz nedensizce. Zamanın zinhar geriye dönmeyeceğini bile bile. Sana akıp giden saatlere küseriz kederlice..
Bilirsiniz, toprağa ve suya düşen cemre gibi, yüreğe bir kara sevda düştü mü, uykular gecenin şakağına namlusunu dayarlar. Bir de acı girince kalbin sokaklara, o zaman haram olur uykular. Bu iki zıt kutup, aslında bir bütündür. Ayrılamazlar. Tıpkı birbirine zıt olan herşeyin, asla birbirinden kopamadığı gibi. Deniz ve gökyüzü gibi, bulut ve yağmur gibi, güneş ve ay gibi. Acı ve aşk da böyledir. Aynı yürekte sırasıyla hemlal olur.
Sayfa 362Kitabı okudu
Söylesene ey gönül, nice sultanlara kalmayan bu dünyaya çivimi çakacaktın? Umarsızca acı çekiyorsun diye limandaki tüm gemileri yakacak mıydın? Ölüm var... Ölüm, hep var. Neyin nesi bu sonu gelmez bekleyişler? Oysa acı insan içindir. Gün gelir, en derin yerinden konar el değmemiş, tertemiz düşler.
Sayfa 329Kitabı okudu
Yitirilen ne çok şey vardı bu hayatta. En önemlisi, su gibi akıp giden ömürdü mesela. İnsan yaşamı boyunca birçok kedere sürer yüzünü. Veya hiç bitmeyeceğini sandığı bir mutluluğun peşinde sürünür. Bu süreçte sürekli kaybeder bir şeyleri.. Malını,mülkünü.. Eşini,dostunu.. Sağlığını,mutluluğunu.. Bunlara üzülmekle geçirir zamanını. Yitirdiklerine üzülürken her saniyenin nefesini ondan çaldığını bilmez. Bir bakar ki ömür tükenmiş, zeval olmuş. Acıların pençesine şuursuzca teslim edilen yıllar,kaybolmuş.
Sayfa 309Kitabı okudu
Bazen anılardan kopup gelen ufak bir parça, hiç olmayacak bir anda gelip gözlerinin önüne dikilirdi insanın. Geçmişin kabuk bağlayan izlerini hatırlatmak istercesine. Hiç iyileşmemiş bir yarayı yeniden kanatır, ruhu derinden sarsardı. Yalnızlığı ömrüne ezber etmiş bir çocuk, ne kadar büyürse büyüsün, ala çocuk kalırdı. Sadece büyüdüğüne inanır ana aslında kendisini kandırır.
Sayfa 251Kitabı okudu
Çok uzun zaman önceymiş. İki kır çiçeği birbirlerine aşık olmuşlar. Bahar gelince,diğer tüm çiçekler gibi açmışlar,güneşe merhaba demişler. Sonra çiçeklerden biri diğerine, biz sıradan çiçekler gibi olmayalım demiş. Kışın ortasında, herkesin soğuktan korktuğu bir günde açalım ki bütün doğa bize hayran olsun. Biri açmak için, kışın gelmesini beklerken diğeri o yaz açmış. O gün bugündür sevgilisini bekleyip karda açan çiçeğe kardelen, sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğede hercai denir. Hayırsız sevgili demektir,hercai. Yalancı,sahtekar , riyakar...
Sayfa 218 - ReyyanKitabı okudu
Bazı şeyler ömründe bir kere denk gelir insana ölüm gibi,aşk gibi...Ölümden kaçamazsın fakat aşktan kaçabilirsin. Ve eşer aşktan kaçarsan bomboş yaşayarak göçersin bu dünyadan...
Sayfa 42 - MiranKitabı okudu