Sosyal eşitsizliğin, yoksulluğun, çaresizliğin karşısında, birbirlerine mektuplarla daha da çok bağlanan, acı çeken yoksul bir o kadar da çaresiz insanlar... Kitabın mektuplardan oluşması ayrı bir tat katıyor, fakat bazı noktalarda Varvara ve Makar'ın hitap şekilleri, mektupların tek elden çıktığını fazlasıyla hissettiriyor. Kullanılan dilde ya da hitaplarda biraz daha farklılaştırmaya gidilseydi, algı daha farklı olabilirdi.
Eser yokluğa rağmen, özveri, insanlık, yardımseverlik, anlayış ve karşılıksız sevgi kokuyor. Makar'ın gelgitleri, kendini irdelemeleri, iç hesaplaşmaları ilerleyen mektuplarda daha ön plana çıkıyor.
