..."Peki, lisendeki diğer öğrenciler sana nasıl davrandı?"
"Bütün arkadaşlarımı kaybettim çünkü... sanırım benimle takılmak çok zordu. Çocuklar bana Donuk Gözler adını verdiler."
"Donuk Gözler. Bu isim nereden geldi?"
"O gece orada olan muhabir... polisin beni evimden çıkardığı gece...bir fotoğrafımı çekti ve o fotoğrafta gözlerim donuk görünüyor sanırım. Bu yüzden sunduğu tüm haberleri sırasında banaDonuk Gözler demeye başladı."...
..."Peki ya sen?" diye fisıldadı.
"Ben mi?"
"Sen bana bakıyor musun?"
"Sana bakmak için bir sebebim yok."
"Yok mu?"
"Yok. Karın olduğumu düşünüyorsan, üzgünum ama değilim."...
..Bu masumiyetin korkmam gereken herhangi bir şeye dönüseceğini hayal edemiyordum. Tarih onları nasıl kötü karakterlerolarak resmetmiş olursa olsun, anahtar büyücülerle ilgili sorunun özü her zaman bu olmuştu; serbest bırakılamayacak kadar güçlülerdi.
Kralların ve kraliçelerin hüküm sürdüğü bir dünyada var olamayacak kadar güçlü...
Okur Takip Önerileri
.."Düşmanlarıma karşı tetikte olabilirim fakat Tanrı beni dostlarımdan korusun."...
..Böyle olunca da sükunetimi daha çok kaybediyorum. Daha fazla atış kaçırmaya, daha çok öfkelenmeye, fazla düşünmeye başlıyorum. Eskisi kadar sıkı çalışmak ama daha az etkileyici sonuçlar almak insanı delirtiyor. Bu bedenle oynamak, kör bir bıçakla et kesmeye çalışmak gibi...
