Şeyda Ergüven
@SeydaErg
HAKKANİYET ANLAMINI KAYBEDERSE, ZAMANLA HER ŞEY ANLAMINI KAYBEDER.*
Marmara Üniversitesi-Sınıf Öğretmenliği
İstanbul
18 Mart
195 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Dünyaya mutlu bakmak insanların hakkı ve görevidir.
Nasıl oluyor da yabancılar insanın yanındakilerden daha hoşgörülü oluyormuş?
Ancak bizde birey olma cesareti yoksa sevgiye asla erişemeyiz, çünkü" sevgi, kişinin bütünlüğünü koruması koşuluyla birleşmedir".
Okur Takip Önerileri
Bu erimiş-duvarların ötesi üstünde
Eski bir kalmak-masalı, küçük.
Nasıl, kime ne denir buradan.
Unutmak korkusu, anmaktır, büyük..
Oralardan kal duyulur o yüzünde
Erimiş duvarların bu-ötesi üstünde.
Nasıl kime ne denir, gel, buradan..
Anmak, hatırlamaktan soğuktur..
Erimiş bu-duvarlar'ın ötesi üstünde
Duran-şimdi, büyümüş bir çocuktur,
Daha da olmak için, şimdi susan..
Buralardan gel duyulur o yüzünde.
Hadisi şeriflerde buyuruldu ki:
"Allah tevazu üzere olmayı bana emr eyledi. Hiçbiriniz, hiçbir kimseye tekebbür etmeyiniz."
"Kerem takvada, şeref tevazuda ve zenginlik de hakkı iyi tanımaktadır."
Bir kimse için söylenen kusur onda gerçekten varsa bu söz gıybet olur. Eğer yoksa iftira olur.
"Ya hayır konuşun veya susun!"
Sahiden insan karşısındakine değer verdiğinde aslında kendisi daha çok değerleniyor.
Uzun süre bize ters, düşman gözlerle baktı. Beni sevmezler, kanaatindeydi. Bir gün ayna önüne götürdüm, aynada kendine baktırdım. Ayni ters bakışlarla baktı. Sordum:
- Sana böyle ters bakana güler yüzle bakabilir misin? Sen bakmasını bilmediğin için karşında güler yüz görmüyorsun, dedim.
Bir de aynada güler yüzlü halini gösterdim.
Sayfa 354Kitabı okudu
Kamyonla dere-tepe, dağ-taş avare bir gidiş, benim için bir nevi tedavi olacaktı.
- Hıdır Efendi oğlum, derdimi dağa taşa çalmam; akan suya, esen rüzgara savurmam için kamyonla gitmek istiyorum.Hele sen götürürsen derdimden anlarsın, ardımda bıraktıklarımı konuşur, teselli bulurum.
Sayfa 333Kitabı okudu
Büyüklerden ismini hatırlayamadığım biri der ki: Karşıdan korkunç görünen karanlık, içine girildikçe munisleşir.
Sayfa 297Kitabı okudu
- Bu kadar köyler, kasabalar hep bizim mi? Bu kadar dağlar, taşlar heppi bizim mi?
- Bu koca çayda hep bizim mi?
- Evet, bu Kızılırmak. Baştan sona, denize dökülene kadar bizim.
- O, Müdüranım aha Ankara görünüyor.
-Yok çocuklar, o Sivas
-Oy ne büyüktür, ne büyüktür bu şeher!
Gece heyecanla beni uyandırıyorlar:
- Ankara'ya gelmişiz, artık kalkın, bakın hele!... Kızlar kalkın, Ankara'dır.
- Hayır çocuklar, Kayseri.
-Ana, hep geçtiğimiz bu koca dağlar , taşlar, şehirler hep hep bizim mi, hep Türkiyemiz mi buraları?
- Tabii, daha bu kadar da batıda topraklarımız var.
- Bu dünyada en büyük biziz değil mi Müdüranım?
Sayfa 200Kitabı okudu