Kendimi kaybetmiş gibiyim; tek istediğim sonsuza dek, daima, bütün ömrümce onun yanında olmak, onun ışığıyla, onun halesiyle aydınlanmak. Ondan ötesini bilmiyorum! Ondan kaçabilir miyim hiç?
Adam maviliğin ıssız türküsü
Eski zamanlardan bir emek cümlesi kadın
Bahçe duvarındaki sarmaşık sözüne karışıyor
Köpek uyandı. Bir toz yumağı kadının ardında ardında
Rüyaları uykulardan uzun salkım çocuklar
Elma ağaçlarında birer kırmızı şarkı.
Her şey dönüyor ve kendi etrafındaki tüm masumiyeti yok ediyor. Cehemnemi sevmekten başka elinde insanca kalan ne var ki.. Herhangi bir sokakta ona rastladığımı unuttuğum için seviyorum cehennemi. Cehennemi ruhu hala üşüyenler için istiyorum. Kendi kötülüğümü istiyorum, son bir defa ara istiyorum. Ama yapamıyorum.
Ortasında kaldım nakaratlarında bir şarkının.
Ortasında kaldım mısralarında bir şiirin.
Ortasında kaldım yarısında bırakılmış bir kitabın.
Ortasında kaldım yellenen bir ateşin.
Ortasında kaldım karanlık bir sokağı aydınlatan sokak lambasının.
"Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!"
"Peki, sen ne görüyorsun bakalım ?"
"İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan."