Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Shahsanam

Shahsanam
@Shasha29
Bulursan iyisini unutursun beni, Düşersen kötüsüne ararsın beni.
Sayfa 48 - kapra
Reklam
Gönül rahatlığı, kendinden hoşnut olmak muazzam bir şey ; yalnız, sevgili dostum, mücevher güzel, paha biçilmez olmasına karşılık bu kadar çabuk kırılabilir bir şey olmasaydı.
Birbirimizi mutlu edemeyişimiz yetmiyor da, herkesin bazen tadabildiği sevinci de mi elinden alalım?
Sayfa 30 - KapraKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Siz sonu olmayan sınırsız bir hayatın çocuğusunuz. Ebediyetin mirasçısısınız. Siz harikasınız!
Sayfa 276Kitabı okudu
…tek bir iyileşme süreci bulunmaktadır ki, o da inançtır. Neye inanırsanız, onu yaşarsınız.
Reklam
Siz ruhunuzun (bilinçaltınızın) kaptanı ve kaderinizin efendisisiniz. Unutmayın, seçme yeteneğiniz var. Hayatı seçin! Sevgiyi seçin! Sağlığı seçin! Mutluluğu seçin!
İnsanlığın başına dert olan yanlış inançları, fikirleri, batil inancları ve korkuları kabul etmekten vazgeçin. Hayatin asla değişmeyen ezeli ve ebedi gerçek ve doğrularına inanmaya başlayın. Daha ileriye gitmenin, daha yükseklere çıkmanın yolu budur.
“Yarımçıq kəlmələri xoşlamıram, ikiüzlülüyə dözümüm yoxdur, böhtandan, şərdən uzağam. Maskasan yalnız maskaradlara gedəndə istifadə edirəm, başqa vaxtlarda isə üzüm açıqdır, olduğum kimiyəm…”
Niçin o siz değilsiniz ki? Niçin o size benzemiyor ki? Onu daha çok sevmeme rağmen, siz daha iyisiniz.
Gökyüzü o kadar açık, o kadar yıldızlıydı ki, “Böyle bir göğün altında nasıl olur da öfkeli ve kaprisli olabilir insan?”
Reklam
“Yerinde duramazdı, kibirliydi. Hep ‘ilerlemekten’ ve bu tür fikirlerden bahsedip dururdu ; ilerlemenin insanı nereye götürdüğünü gördü işte !”
Sayfa 23 - karbonKitabı okudu
Geçmişte kederden başka bir şey yok, tek bir hatıram bile yüreğimi parçalamaya yetiyor. Beni yaşarken öldüren o kötü insanlar yüzünden bir ömür boyu gözyaşı dökeceğim!
Sıkmayın canınızı, gözyaşları kedere yardım edemez.
Özgürlükten yoksun bir insan, ancak yaşamdan yoksun bir insan olarak düşünüle bilir.
Bugün sağsan yaşamana bak, yarın ölürsün, tıpkı bundan bir saat önce benim ölümle karşı karşıya geldiğim gibi. Hem insanın yaşamı, sonsuzlukla kıyaslanınca ancak bir saniye kadarsa acı çekmeye değer mi?
Sayfa 511 - iletişimKitabı okudu
“Biliyor musun, ne hatırladım ağabey? Bir gün rahmetli anneciğimle tartışmıştım: Annem bağırıyor, beni dinlemek istemiyordu… Sonunda ona beni anlamayacağını söylemiştim; biz, farklı iki kuşağa aittik. Çok gücenmişti, bense ‘N’apalım?’ demiştim. ‘Hap acı ama yutmak gerekiyor.’ İşte şimdi de sıra bize geldi, bizim varislerimiz de bize siz bizim kuşakdan değilsiniz, acı hapı yutun diyebilirler.”
Sayfa 72 - Can yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Bu, Pavel Petroviç için başka herhangi bir dönemden daha zor olmuştu : Geçmişini kaybederek her şeyini kaybetmişdi.
Sayfa 43 - Can yayınlarıKitabı okudu
Ne olursa olsun bir oğul babasını yargılayamaz, hele de ben, hele de senin gibi hiçbir zaman ve hiçbir şekilde benim özgürlüğümü kısıtlamamış bir babayı.
Sayfa 29 - Can yayınlarıKitabı okudu
Özgürüm çünkü. “Adın nedir senin?” diye soruyorlar. Bir adım olduğunu sanıyorlar. Oysa yoktur adım. Hepsini attım; ne adım vardır ne yurdum. Ben varım yalnız. Adın nedir? İnsan.”Kaç yaşındasın?” Saymadım. İstesem de sayamazdım zaten. Her zaman vardım, her zaman da var olacağım çünkü. “Anan, baban kim?” diye soruyorlar. Tanrı’dan bir de toprakdan başka ne anam ne babam var, diyorum. Tanrı babam, toprak anamdır. “Çarı sayıyormusun?” diye soruyorlar. Niçin saymayayım? O kendine göre çar, ben de kendime göre çarım. “Seninle konuşulmaz” diyorlar. Benimle konuş diye yalvarmadım zaten sana diyorum. Canımı sıkıyorlar.
Sayfa 508 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Şimdi de kendi kendime şu lüzumsuz suali soruyorum: Kolay elde edilmiş bir saadet mi, yoksa insanı yücelten ıstırap mı daha iyidir? Evet, hangisi daha iyi?