Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sinem Mert

BİR MACERA
Neticesiz bir aşka verdim gençliğimi Ne ufak bir temayül ne de bir iltifat gördüm. Önünde yalvararak söylerken sevdiğimi Gözlerinde yüzüme inen bir tokat gördüm.
Sayfa 29 - Servet-i Fünun'da yayınlanan Sabahattin Ali şiirinden, Destek yayınlarıKitabı okudu
Reklam
Yanımdaydın, ama bir türlü ellerimin arasına girmedin.
Karanlık
Gecenin tavanına saplanmış iri bir bıçak gibi karanlığı yararak yürüyor.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Anne ve Oğul
“Zihni karışık hayallerle uykuya dalmak üzereyken bunları düşünmek çok tatlı ve hoştu. Derken birden yattığı odanın kapısı açıldı ve içeriye biri girdi. Uykulu gözlerle kimin geldiğini anlayamamıştı. Yumuşak bir soluğun kendisine sokulduğunu ve sevgi dolu sıcaklığıyla yüzünü sardığını hissetti; annesinin kendisini öptüğünü ve saçlarını okşadığını çok iyi biliyordu. Kadının gözyaşlarıyla konuşmadan onu sarmalaması aralarındaki barışın bir ifadesiydi. Edgar uzun yıllar sonra bu sessiz gözyaşlarının, gençliğini geride bırakmakta olan bir kadının kendisini artık yalnızca çocuğuna adayacağını beyan ettiği bir yemin olduğunu anlamıştı. Bu gözyaşları maceradan vazgeçme, tüm arzulara veda anlamına geliyordu. İşin aslında çocuk, annesini hiçbir yere ulaştırmayacak bu maceraya girmekten kurtardığı için onun kendisine nasıl minnet duyduğunun farkında değildi; annesiyse onu kucaklayarak gelecekteki yaşamı için acısıyla tatlısıyla sevginin yükünü bir bağış gibi çocuğuna sunuyordu. Kuşkusuz o anda çocuk bunların hiçbirini anlamıyordu ancak çok fazla sevildiğini bildiği için mutlu olduğunu ve bu sevgi sayesinde şimdiden dünyanın o büyük sırrının içine çekildiğini hissediyordu."
Sayfa 103Kitabı okudu
Arka Kapak
Stefan Zweig, annesi, yabancı bir adam ve değişen benliğinin oluşturduğu üçgen arasında gelgitler yaşayan ufak bir çocuğun yetişkinlerin dünyasına bakışını mükemmel bir anlatıyla sunuyor.
Reklam
Gerçek & Zaman
“Gerçek, insanın dünyayı nasıl düşlediğidir, ama hiçbir şey zaman kadar gerçek değildir. Çözümler hep zamanın içinde saklıdır, zaman korkulacak tek gerçektir. Çünkü insanların unutmak için çıldırdıkları iki büyük gerçeği bağlar birbirine. Doğum ve ölüm. Sanki Tanrı zamandır. İnsanlar o iki gerçeğin arasında gerilen incecik ipin üstündedirler ve bütün çırpınışları yere düşmemek içindir… O ip durmadan kısalır, insanlar birbirlerini boğazlar. İki uç birleşinceye kadar sürer bu boğazlaşma.
Başlarken...
“Ateş kıvılcımlarıyla kızıl çehreli görünse de, onun yaptığı işin sonundaki karanlığa bak…” Mevlana, Mesnevi.