«İğreti selamlar, içten pazarlıklı hatır sormalar, sahte gülüşler yalnızlığımı büyüttükçe büyütür, beni karanlıkların en koyusuna doğru iterdi. Günlerce gerçek bir dost yüzüne hasret kaldığım olurdu. Sevgili sandıklarım, dost bildiklerim aslında yalnızlığımın bölünmez birer parçasıydılar. Yalnızlığım onlarla tamamlanırdı, bense yalnızlığımla bütünlenirdim.»