Yaşam her zaman iyi ve kötü anlarla doludur Neyse ki güzel olay ve durumlar kötü olanların etkisini silip götürür. Yeter ki insan mutluluklarla şımarmasın veya düş kırıklıklarıyla içini karartmasın. Günlük olayların kendisini karamsarlığa sürüklemesine izin vermesin. Mutlu veya mutsuz olduğu anları yaşamın bir zorunluluğu olarak kabul etsin ve bu anları yaşamın seyri içinde doğal karşılasın. Hatta çevresine de bu konuda olumlu sinyaller versin. Önemli olan kişinin kendine yetebilen bir ruh dengesi içinde kala bilmesidir. Yine önemli olan kişinin bir işe yaradıkça dünya üstünde tutkusuna gölge düşürmemesidir.