Sophie yorumladı.
Onları öldüren açlık ya da susuzluk değil, başlarına geçirilen soğumamış deve derisinin güneşte kuruyup büzülmesi, başlarını mengene gibi sıkıp dayanılmaz acılar vermesiymiş. Bir yandan deve derisi büzülüyor bir yandan da kazınan saçlar büyüyüp başına batıyormuş. Asyalıların saçları fırça gibi sert olur zaten. Kıllar üste çıkamayınca içeri doğru uzar ve diken gibi batarmış. Bu dayanılmaz acılar sonunda tutsak ya ölür ya da aklını, hafızasını yitirirmiş.
...o bir mankurt imiş artık ve böyle bir köle, pazarlarda, güçlü kuvvetli on tutsak değerinde sayılırmış.
Sayfa 140 - Elips Yayınları
Çok feci bir işkence yöntemi.
Sophie yorumladı.
İncelemeniz çok beğendim, bende okuma isteğini iyice arttırdı.
Katılırım yada katılmam fikirlerinize bu çok önemli değil, önemli olan okumaya teşvik etmeniz.
Teşekkür ediyorum kendi adıma.
Sophie yorumladı.
Bugünün dünyasında beni en çok .................. zorluyor.
Noktalı yeri doldurup ister buradan, ister mesaj olarak bana yazarsanız harika olur ☺️
2. Kitabımın çatısını birlikte çizmek benim icin çok değerli. Arada “Günün Sorusu” konsepti yapıp, fikirlerinizi almayı çok isterim 🍀🍀
Çok teşekkürler ☺️
Takıntılı insanlar
Benciller
Anlayışsızlar
Ön planda olmak isteyenler
Hak yiyenler
Liste uzar gider
Okur Takip Önerileri
Sophie yorumladı.
"Unutmak. Belleğin yıpranmış kumaşına işlenmiş çirkin bir mühür!" İnci Aral- Safran Sarı
Bu söze katiyen katılmıyorum, unutmak bana göre insanlığa bağışlanmış en büyük nimet. Aşktan da öte.
Unutmak bir bakıma alışmak. Şöyle ki;
Yaşadığınız en büyük acıyı düşünün, anne-babanızın, kardeşlerinizden ya da bir sevdiğinizin ölümü.
Sevdiğinizden ayrıldığınız ilk anlar yaşadığınız şiddetli hüzün.
Pişman olduğunuz bir anının hatırladıkça soğuk duş etkisi yapan şoku.
Tecavüz.
Onurunu zedeleyevek kadar yoksul kalmak, madden-manen.
Hergün aynı şiddetle o acıyı yaşamak zulümdür, katl'dir. Unutmak biz insanlara bahşedilmiş en büyük nimettir.
Unutmasaydik o kadar acıya nasıl dayanırdık?
Sophie yorumladı.
Dünyadaki bütün yolları yürümüş gibiyim.
Nasıl da yordular beni !
Ben yoruldum hayat, gelme üstüme.
