Meryem dünyaya gelisini anımsadı; yoksul bir köylünün haram çocuğu, istenmeyen bir şey, acıklı, teessüf edilen bir kaza. Yabani bir ot. Şimdi bu dünyayı: bir dost, bir yoldaş, bir koruyucu olarak terk ediyordu. Bir anne olarak. Nihayet önem kazanmış bir birey olarak. Hayir. Bu kadar da kötü sayılmaz, diye düşündü. Bu şekilde ölmek. O kadar da fena degil. Gayri meşru baslamış bir hayat, meşru bir biçimde noktalanıyordu.