Olağanüstü olayların, ruhlarını derinden yaşadığı oyle insanlar var ki kemanın tellerinden duyulan o melodide gizli bir acı saklı olur. O kadar sessiz ve hüzünlü olur ki diğer bütün duygular o sessizliğin ve hüznün içinde yok olup giderler.
Bastırılmış özlemin gücünü bir acı gibi kalbinde duyuyor, ruhunu ezen bu ıstırabın altında haykırmaya ihtiyacı varmış gibi hissediyor, ama haykıramıyordu.
Tüm kadınlar aklımı karıştırıyordu. Hayatlarını sürdürürken akıllarından neler geçtiğini anlamaya çalışmak, bir solucanın düşüncelerini okumaya çalışmaktan daha karmaşık, daha zahmetli ve daha rahatsız ediciydi.