Bir hikaye tutuyorum avuçlarımın içinde, kalbimin en derinlerinde hissettiğim bir hikaye. İnsan neden delirir ya da insanı neler delirtir? Geçmiş, gelecek, an hangisi? İnsanı en çok ne yaralar; kalp kırıklığı, ölmüş birine duyduğu özlem, hiç tanımadığı kalpte yer almak istemesi? İnsanın en çok canını ne yakar; terkedilmişlik, yok sayılmışlık, vâr olmamışcasına görmezden gelinmek? İnsan en çok neye tamah eder ev, araba? İnsanı en çok ne korkutur tek cevap tek cevap özetler çünkü insanın korkusunu; ölüm. Hep de unutur bunu duymazdan gelir yok sayar. Yaşadıkça yaşlanır. Yaşlandıkça duyulmaz, görülmez bir cisme dönüşür. İnsan hikayesi tutuyorum ben ellerimde benim hikayemi olmak istediklerim olduklarım en çok da olmak zorunda bırakıldıklarımla bir hikaye tutuyorum.
R.E