Kitaptan hiç alıntı paylaşmadım. Eğer altını çizdiğim yerleri burada paylaşacak olsaydım, kitabın yarısını buraya geçirmek zorunda kalırdım.
“Kalpten çıkan kalbe gider, ağızdan çıkan kulaktan döner.” diyoruz ya hani. Hayati Hocamın kelimeleri de çok derinden dökülmüş olmalı ki bana bu denli tesir etti. Kitabı okuduğum dönem, yalpaladığım, bir ışığa ihtiyaç duyduğum bir dönemdi. Hayati İnanç, bunu bilmiş gibi karşıma oturdu ve bana nasihat etti sanki.Bu sebeple bu kitabın yeri bende hep özel kalacak. Yalnızca okuduğum dönem itibariyle değil, inşallah hayatımın ileri dönemlerinde de açıp, kendimi bulmama vesile olacak.
Bekir Develi’ye gelince, soru cevap konseptini çok güzel yönetmiş, ama bazı ifadelerinde içime sinmeyen şeyler vardı.
