Yolda

Farķlı ülkelerden farklı insanların hayatlarını anlatırken aslında insanların evrensel bir aynılığı olduğunu , gezmeyi hayat felsefesi yapan insanların anlayacağı bir dille anlatmış ,güzelde olmuş..Gezmeyi seven,sadece şehirlerde değil insan ruhunda da gezebilen insanların zevkle okuyacağı bir eser.

Yolda, hiç umulmadık anda yolculuklarda karşılaşılan kişilerin kimi zaman şaşırtan, kimi zaman hüzünlendiren hikayelerinden oluşuyor. Buket Uzuner çokça yolculuk yapan ve gezmeyi seven biri olduğu için eminim heybesinde daha ne hikayeler vardır.

Uçak,tren ,ve otobüs yolculuklarında yazarın tesadüf eseride yanında oturmuş olduğu farklı kentlerden,kültürlerden,yemekleri ve karakterlerden yaşamış olduğu olaylardan ,anlatımlarından bize sunmuş olduğu sıra dışı yol hikayeleri...

"Varlığın kökeni harekettir. Hareketsizlik varlığın içinde yer almaz, çünkü varlık hareketsiz olamaz, olursa kaynağına yani HİÇLİĞE döner. İşte bu yüzden dünya ve ahirette yolculuk hiç bitmez." İbn-El Arabi

Kitap işte böyle vurucu bir girişle başlıyor. Düşündürücü, sorgulayıcı, derin bir felsefi cümleyle. Sonra yazarımız "Yolda" kitabının nasıl yazılmaya başlandığından bahsediyor. En başta ne gerek var buna diye düşünmüşken, sanılanın aksine yazarın Jack Kerouac'ın Yolda adlı kitabından değil de, Gabriel Garcia Marquez'in "On İki Gezici Öykü" kitabından esinlendiğini öğreniyoruz.

Yine aynı sunuş kısmında, bir Türk'ün yabancı insanlarla yabancı memleketlerdeki hikayelerinden en güzel 7'sini, bir hikaye dışında tüm hikaye kahramanı isimlerini değiştirerek anlattığını da öğreniyoruz. O değişmeyen tek isim ise oldukça ilginç: Juan Goytisolo. Gerçek bir yazar! Zaten Buket hanımın bu yazarla olan anısı da oldukça ilginç. Heyecanla, merakla okudum. Ve belki de tüm hikayeleri arasında en çok bu hikayede, ya gerçekten böyle bir şey olmuş olabilir mi diye tereddütlere gark oldum.

Buket hanım tüm anlatılanların gerçek bir anı olduğunu söylüyor, vebali boynuna, ben ona inanıyorum. Çünkü dünyada gördüklerimizden, bildiklerimizden, tanışık olduklarımızdan, kanıksadıklarımızdan, haberimiz olanlardan, aklımıza yatanlardan bambaşka ve hatta tamamen zıt şeyler oluyor. İnsanoğlu müstakil haliyle bile bir okyanus iken, milyarlarca insanın soframıza getireceği hikayelerin çeşitliliği konusundaki olasılık hesaplamaları akıl alır gibi değil!

Toplamda 7 hikaye var karşınızda. Müneccim Cemila ve Marakeş treni, Juan Goysitolo ve Madrid Limuzini, Stalin'i Öpen Angela ve Helsinki Otobüsü benim favori öykülerim oldu. Hadi Gölge Yolcu J.K. ve Montreal Treni'ni de ekleyeyim. Dört hikayeyi de büyük heyecanla ve hayretle okudum. Ayrı ayrı kültürler hakkındaki basit bilgiler de cabası!

Buket Hanım'ın bu kitabını, New York Seyir Defteri adlı kitabından daha çok beğendiğimi belirtiyor, okumanızı tavsiye ediyorum.

Sevgiyle

Buket UZUNER'in yolculukları esnasında başına gelen gerçek olaylardan(!) derleyerek yazdığı kitabı. Hikâyelerden bazılarının kurgu olduğunu düşünüyorum. "En iyi yazar kendisiyle hiç tanışılmamış yazardır!" kitabın en sevdiğim cümlesi oldu. Ve beni içeriğinde geçen başka kitaplarla tanıştırmış olması da en büyük katkısı... iyi okumalar :)

Okudukça insanın tası tarağı bir bavula toplayıp diyar diyar gezme isteğini arttıran, yerleşik düzenden kaplumbağa düzenine geçmeye heveslendiren bir kitap. İnsan bazen kendi kendine sormuyor değil: güvenle dört duvar arasında durmayı gezginliğe yeğ tutuyorum da iyi mi ediyorum diye. Yanıt vermesi güç sorular sorduran kitaplardan.

Kişisel kitap okuma defterimden: Kitabın adını koyarken hepimizin ilk aklına gelen Kerouac'tan değil de G. Garcia Marquez'in 12 Gezici Öykü'sündan esinlendiğini söylüyor Buket Hanım. Kendi yolculuklarındaki tek seferlik yol arkadaşlarının hikayelerini anlatıyor: Toplamda 7 ülkeden 7 çarpıcı hikaye. Ve kitabı biraz daha ilginçleştirmek için de genelde öykünün içinde referans verdiği, o yöreye özgü bir yemeğin tarifini veriyor hikaye bitiminde. Bu da insanı aşçılık oyunu oynamaya heveslendiriyor. Öykülerse gezmeye... Tren seviyor yazar, trendeyken bahsettiği duyguları paylaşıyor oluşumuz da samimi geliyor bana. Onun dışında, toplam 7 tane öykü olması 7'yi seven bana ayrıca sempatik geldi. Ve şunu da belirtmeliyim ki yol arkadaşlarına karşı başta çok arkadaş canlısı olmaması ve ön yargılarını dürüstçe dile getiriyor oluşu zaman zaman rahatsız edici olsa da ona bu dobralığından dolayı saygı duydum. Bir solukda okunan güzel bir kitap.

Yazarın ilk okuduğum eseri ve tam bir hikaye cümbüşü! Gerçekten farklı hayatları görmüş, dinlemiş yazar ve oldukça güzel bir üslup ile aktarmış. Biraz az insan olsa da gerçekten okunması gereken, keyifli yaşamlar.

Seyehatlerin güzel yanının yeni yerler görmekten ziyade yeni insanlar tanımak olduğunu düşünmüşümdür hep.İşte bu kitabı okuduğum müddetçe kendimi kah bir Berlin treninde kah bir Hiroşima uçağında hiç tanımadığım biriyle sohbet ediyor gibi hissettim. Buket Uzuner seyehatleri sırasında biriktirdiği anılarından yedi tanesini derlemiş bu kitapta. Bu anılarının hepsinin çok ilgimi çektiğini söyleyemem ama yine de tatilde okunacak çerezlik türden bir kitaptan alınabilecek tadı aldığımı düşünüyorum.Bunun haricinde yazarın seyahat ettiği mekanlarla ilgili verdiği ufak detaylar anlatıma renk katmış.Hatta iç seslerini gereğinden fazla anlatıma dahil etmek yerine gittiği yerler hakkında biraz daha bilgi verse daha dolu bir yolculuk hissi verebilirmiş.
Sonuç olarak okumazsanız çok şey kaybedersiniz diyebileceğim türden bir kitap değil tabii ki ama İstanbul seyahati esnasında “YOLDA” okumaktan zevk aldığım bir kitap oldu benim için..

Not: Jack Kerouac’un On The Road’ından bu kitap sayesinde haberdar olmuş oldum.