Tuğçe
@Tgclik
17 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitap okudu
444 syf.
·
Puan vermedi
·
10 günde okudu
Okur Takip Önerileri
''Aklını başına derleyip bu
pis ruh haletini tahlil etmek istersin.
İnsan ruhunun çözülmez düğümleri
bir muamma gibi önüne serilir.
Kitaplarda okuduğun depresyon
kelimesine bir cankurtaran simidi gibi
sarılırsın. Çünkü nedense hepimizde,
maddi olsun, manevi olsun, bütün
dertlerimize bir isim takmak merakı
vardır, bunu yapamazsak büsbütün
çılgına döneriz.''
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
357 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Tuğçe tekrar paylaştı.
Ölümü anlamak kolay da, ya bu varlık ne oluyor?
Uyumuşum uyanmışım, bir de bakmışım ki varmışım.
Sayfa 100 - Kitapla ilgili yazımızı profildeki linkten okuyabilirsiniz.Kitabı okudu
Geldi yanıma, aynadan baktı baktı bana, “Bir gün
aynaya bakıyordum, çok güzeldim. Gözlerimi kapadım bir açtım, seksen yıl geçmiş.’" dedi.
"İki insanın paylaşabilecekleri en mahrem duygu aşk ya da arzu değil, acıydı."
”Lüzümsuzluğuma, faydasızlığıma bu andan itibaren inandım. Ara sıra hayata tekrar döner gibi olduğum, yaşadığımı zannettiğim oldu. Hatta bunları düşündükten birkaç gün sonra, yepyeni bir vaziyet, beni bir müddet için tesiri altına aldı ve oyaladı. Fakat ruhumun en derin bir köşesinde yeryüzünün bana ihtiyacı olmadığı kanaati, her zaman için yerleşip kaldı…”
"Aşkı aramadan evvel, düşün bir, ya benden nasıl bir âşık olur? İnsanın sevdası karakterinin yansımasıdır. Sen kavgacı isen, ha bire öfkeli, aşkı da bir cenk gibi yaşarsın. Gönlü pak olanın sevgisi de saf olur. Şu hayatta insan en çok sevdiklerini acıtır. En derin yaralar ailede açılır, kabuk tutsa bile kanar hikâye, içten içe...Attığımız her adım, yaptığımız her işte kendimizi yansıtırız. Budur çözülmesi gereken bilmece..."
"Yalnızlığı kendimi geliştirmenin tek yolu olarak gördüm. ama çevremde olup biteni kaçırmak ve yanımdan akıp giden hayat nehriyle yüzümü yıkamamak da bana aptalca geliyordu."
"Demek ki insanlar birbirine ancak muayyen bir hadde kadar yaklaşabiliyorlar ve ondan sonra, daha fazla sokulmak için atılan her adım daha
çok uzaklaştırıyor. Seninle aramızdaki yakınlaşmanın bir hududu, bir sonu olmamasını ne kadar isterdim. Beni asıl, bu ümidin boşa çıkması üzüyor... Bundan sonra kendimizi aldatmaya lüzum yok... Artık eskisi gibi apaçık konuşamayız... Bunları ne diye, neyin uğrunda feda ettik?''