Kendine sorduğunda "niye varım ben!?" diye;
Bak bir gökyüzüne,
Çevir bir kez daha yorulan bakışlarını,
Gör ki herşeyin derinleştiğinde anlam kazandığını;
Sen kendine baktığında ilkin,
Göremedin anlamını lâkin,
İlk bakışında göğe, gökyüzüydü gördüğün,
Sonra yıldızlar
ve nihâyet uzay;
Unutma ki ilk bakışlar dâima ıskalar;
Yargıya varma o yüzden acele,
Benliğini ilmek ilmek işle;
Amacın yıldızları görmekse,
Gündüz vakti boşa bakma göğe;
Sen hala "niye varım ben?!" diyorsun,
İnan, gündüz vakti yıldızları arıyorsun...
Ergin Ustaoğlu