Yerliler, ada , martılar ve düzeni bozmaya çalışanlar. Kitap bunlar üzerinden ilerliyor. Livanelinin dilini zaten çok seviyorum su gibi okudukça akıyor. Bu kitabı okuduktan sonra özellikle İstanbul Adalara gittiğimde aklımda dönüp durdu bu kitap. Martıların her tarafı batırması. Yerli halkın yeni gelenlerin düzenlerine karşı çıkması ….. Her şey ama her şey gözümün önünde bir bir canlandı. Gerçekten çok güzel bir kitaptı. Günümüzdeki yönetimde(her yer için) bir çok değişikliğin hemen içselleştirilmediğinin bir örneği niteliğinde. Çok sevdim .
Son AdaZülfü Livaneli · İnkılâp Kitabevi · 202051,2bin okunma
Sahne, oyun, tiyatro, ve kitap başlasın! Oğuz Atay’ı okuyabilmek için bekledim yıllarca . Uzun zamandır kitapları kütüphanemdeydi. Gelir gider sayfalarını kurcalardım ve bir gün artık ‘hazırım ben artık ya daha fazla bekleyemicem’ dedim ve sayfaları çevirdim. İlk başlarda ne oluyo kim neydi hayal mi bu şimdi? Kimle konuşuyor ne diyor aman allaahımm bu ne kafayı sıyırıcam derkeen ilerledi kitap bir şekilde. Anlamlandıramadım bir süre . Dediklerini değil. Karakterlerin varoluşsal sancılarını çektim. Çünkü var mı yok mu? Gerçek mi ? Hayal mi? Ee şimdi ne oldu? Kafamda binbir soru döndü durdu. Dedim ki herhalde sonlara doğru tüm sorularım yanıtlarına kavuşucak. Ama öyle olmadı. Aksine tekrar sonunda üç soru ile karşı karşıya kaldım. Ne olduğunu spoiler olmasın diye belirtmek istemiyorum. Hikmet . Kıyamam demek isterdim sana Hikmet. Ama diyemiyorum. Tek kıyamadığım kişi Sevgi. İçsel çözümlemeler çok güzeldi korkarak okumuştum evet zorladı biraz ite kaka bitrdim ama gerçekten güzeldi.
“ Yola çıkmadan önce altından kalkamayacaklar bir yükün altına girenler daha işin başında ezilip kaybolurlar; gerçek değerinin çok azını ortaya koyanlar da kısa zamanda tembelleşip bir işe yaramazlar.”
“İnsan kendini beğenmeden yaşayamaz kendini beğenirse diğer insanlar onun hayatını cehenneme çevirmeye çalışırlar. Bunun için insan hem kendini beğenmeli hem de beğenmelidir.”
Benim nasibim ne zaman yazıldı bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa benim nasibime ızdırap düştü. Kanatlarımda taşıdığım yük acı, örtündüğüm yorgan acı, azığım acı... Vesselam...