"Öğrene öğrene yaşlanıyorum"
Solon, yaşlandığında sık sık bu mısrayı tekrarlardı. Bunun ,kendi yaşlılığım için de geçerli bulduğum bir anlamı var , ama yirmi senelik bir tecrübenin bana kazandırdığı bilim pek hazin; cehaleti tercih ederim. Mutsuzluk, şüphesiz çok büyük bir öğretmendir , fakat bu öğretmen, derslerini pahalıya ödetir ve faydası da parasına değmez. Ayrıca bu kadar geç alınan derslerden elde edilen kazanımlardan yararlanma zamanıda geçmiş olur.Gençlik ,bilgeliği öğrenme , yaşlılık da uygulama zamanıdır. İtiraf ederim ki ,tecrübe daima bir şey öğretir ; fakat sadece bundan sonra yaşayacağımız zamana faydası vardır.Ölme zamanı gelince , nasıl yaşamak gerektiğini anlamanın ne değeri var ?