Aklımda kaldığına göre sevdiğim ama adını hatırlayamadığıma göre çok da önemsemediğim bir yazar şuna benzer bir şey söylemişti. İnsan geçmişi düşünür, geleceği hayal eder, şimdiyi de yaşar. Ben ise şimdiyi de hayal ediyorum..
Mutlu olanları küçümsemeyi unutmayalım çünkü onlar gibi mutlu olmayı bilmiyoruz...
Bu insanlar mutludurlar çünkü onlara büyülü bir aptallık düşü bahşedilmiştir.
Yüce sözlerle ve niyetlerle imparatorlukları ene geçiren zavallı satıcı yarı tanrılar. Zafer düşleri gören komutanları olan dağıtılmış bir ordunun askerlerine benziyorlar.
sen gözlerinle beni okşa
çoban değneğim tesirli bir silah olacak
savaş bitince senin için taze incirler toplayacağım
seninle kalacağım
seninle okuyacağım
ve seni güneşli hayranlığında öpeceğim
eğer bulutlar izin verirse..."
Eğer tanrıların adaletsizliğjnde bir adalet varsa o zaman olasılık dışı da olsa düşlerimize dokunmasınlar. Önemsiz de olsalar, bıraksınlar düşlerimizde mutlu olalım.
İnsan ruhunun maddesizliğine ve ölümsüzlüne inanan bütün idealistler, ırklar, halklar ve bireyler arasında var olan zekâ farklılığından dolayı muazzam bir hayal kınklığına uğramak durumundadırlar