Sabitlenmiş gönderi
... Hiçbir şeyimi almazlarsa bana çok şey vermiş olurlar. Hiçbir kötülük etmezlerse yeterince iyilik etmiş sayılırlar bana.
Bu hal senin halin değil
Bütün gücünü yitirmiş
Bu hal senin halin değil
Yaşamanın kendisini yitirmiş
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Sordum,
gönlümdeki
en yüksek dağdan
çığlıklarla
bir çığ gibi
yuvarlanan
benim düşlerim mi ?
Ben olsaydım şöyle derdim: Kayboldum
kendi gecemde, soluğunuzun
güzle harmanlanan kokusuyla .
Ben kendimi suya yazdım- çürüdü su.
Nerede yitirdimse, ne zaman-sesim yok.
Kendi hayatımdan artakalanım
Sayısız günahımdan, bütün sevaplarımdan
Ah ömrüm, rüzgâra yazılı
yalnızlığın burcunda uğrayan .
Neler oldu , ne çok istedin.
Şuydu bilemediğin ey çocuk :
İz kalır mı hiç , içinden, sanrılarla,
Bir düş gibi geçtiğin aynalarda.
Sonra işte , hiç duymadığınız gibiyiz:
Derin acılar gibi dilsiz .
Bu vakitlerde -ki akşamdır-
Kendine uzar gölgeler
Aşk yanıltır.
Ağır bir keder eklenir güne ,
Billur bir akarsu
Kendi kendini kirletir .
Bu vakitlerde -ki akşamdır -
Gidecek yerin yoktur ,
her yer birbirine benzer .
Bir muammadır hayat , sorguladıkça kapanır önünde durmadan
Durmadan ağır alnını göğüne
Kar ayazı bir karanlık
araladığın her kapıdan .
Kimi yaşadım ,
kimin ölüsü taşıdığım
kamburu
irin dolu sırtımda ?
En çok kendine mi uzaktır insan
kendine mi düşman?
Yara
Hevesliyiz ama
ürküyoruz bir yandan da
sonu belirsiz bir hayattan.
Bir ırmaktan
su içer gibiyiz , korkarak
soluğu ensemizde
yırtıcı bit hayvandan .
Çok yerimizden yaralıyız .
Kan değil
keder sızıyor yaralarımızdan.
Kurumuş bir ağacın gölgesi kendine yeter ancak .