Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Vildan Demirel
Vildan Demirel
@Vildannnnnn
Eğer dış görünüş önemli olmasaydı uğur böceğini sevdiğin gibi hamam böceğini de severdin.
Stefan Zweig hayranı
Jules Verne hayranı
Sabahattin Ali hayranı
Agatha Christie hayranı
Yaşar Kemal hayranı
ÇEAŞ ŞANLIURFA ANADOLU LİSESİ
10.SINIF
ŞANLIURFA, 29 Kasım
83 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Yaşar Kemal'in ikinci kez bir kitabını okudum. Ve yine kültür birikimine ve betimlemelerine hayran kaldım.
Belki de bu kitaba değil de Yaşar Kemal e olan hayranligimdan geliyor çünkü beni en çok etkileyen yazarlardan birisi kendisi.( Bunu sadece bu kitaba göre değil Yaşar Kemal'in hayat görüşüne dayannarak söylüyorum.)
Çünkü kendisi bir Kürt aktivist ve Anadolu'yu en güzel betimleyen yazarlardan birisi. Agridagi efsanesi kitabına dayanarak söylüyorum bunu . Orada da anlatımına hayran kalmıştım (ki bence Yaşar Kemal'in en önemli özelliği de bu Anadolu'yu anlatım tarzı) o kadar içten ki o kadar akıcı ki.
Açıkçası kitapta hatalı olduğunu düşündüğüm bazı noktalar var.
Öncelikle anlatım gerçekten yetersiz kalmış (Yukarıda iyi bir anlatımdan bahsettim fakat burada bahsettiğim sayfa sayısı olarak yetersizlik)
Çünkü bu hayat hikayesi daha iyi ve daha gösterişli bir şekilde anlatılabilirdi bence.
Fakat konu gerçekten çok güzeldi ( Ve beni asıl etkileyen Çakırcalı Efe'nin hayatının Vikipedi de de anlatılması)
Demek ne yiğitler yetişmiş memleketimizde.
Açıkçası kitabın konusuna derinlemesine girmedim çünkü kitabı okursanız ve Vikipediye bir göz atarsanız daha iyi olur.
Fakat şunu da anladım ki Zülfü Livaneli Yaşar Kemal için" Gözüyle Kartal Avlayan Yazar "derken hiç haksız değilmiş.
Fakat tekrardan söylüyorum ki Yaşar Kemal'in ve Çakırcalı Efe'nin hayatına da bir göz atsanız daha iyi olur.
Keyifli okumalar.
Uzun zamandır merak ettiğim Serenad'i sonunda okudum. Ve kendimi bir düşünceler silsilesi içinde buldum. Ve aynı zamanda Zülfü Livaneli'nin müthiş kültür birikimine de hayran kaldım.
Açıkçası kitabın beklentimi karşılayacağını düşünmemiştim. Çünkü hakkında yazılanlar o kadar methedici sozlerdi ki büyük ihtimalle bu kadar sevilen bir kitabı ben
Agatha mı Sherlock mu:)
Gerçekten polisiye seven bir okur olarak Sherlock Holmes'a başlamak benim için çok iyiydi çünkü büyük ihtimalle seriye devam edeceğim. Ben polisiyeye Agatha Christie ile başlamıştım.
Ayrıca karantinada Sherlock Holmes'un ilk iki filmini izlemiştim ve Robert Downey Jr.in oynadığı Sherlock'a bir nevi hayran kalmıştım. (Tabii Watson rolündeki Jude Law'i da unutmamak gerek:)
Fakat kitaplar bir türlü elime geçmemişti.
Neyse artık içeriğe geleyim:
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki kitap bence Agatha Christie nin Poirotun İlk Davaları kitabına o kadar çok benziyor ki. Çünkü kitap Sherlock Holmes dirildikten sonra aldığı birtakım vakaları anlatıyor ki Agatha Christie nin kitabında da aynı durum söz konusuydu.
Ama şunu söylemek istiyorum ki bu kitabın kalitesini asla zayiflatmiyor.
Olaylar anlatılırken dönemin İngilteresi çok iyi yansıtılmış (bu her kesim için geçerli çünkü çoğu vaka basit(!) köylerde geçiyor.
Bütün olumlu yorumlarıma rağmen kitap benim için muhteşem değildi gayet ortalama ve çerez bir kitapti(bu tabiri bir polisiye romanı için söylediğimden dolayı çok üzgünüm.)
Belkide bu ilk iki kitabı okumadığımdan kaynaklanıyor olabilir.
Fakat yine de polisiye sevenlerin faydalanması gereken bir kitap.
Okur Takip Önerileri
Nedendir bilinmez ama bir insanın polisiye romanları sevmesi için sadece Agatha Christie okumasının yeterli olduğunu düşünüyorum.
Çünkü Agatha Christie tam anlamıyla bir polisiye yazar. Tam anlamıyla...
Kitaplarının her satırında cinayeti ,gizemi ,korkuyu daha doğrusu polisiyeyi iliklerinize kadar hissedebiliyorsunuz.
Ve bu polisiye muhteşem bir kurgu ve harika bir hikayeyle çıkıyor her seferinde karşınıza.
Okuduğum her kitabı için aynı şeyi söylüyorum ama kitap gerçekten muhteşem otesiydi. Şimdiye dek sadece Harry Potter serisi için okunmadan ölünmemeli derdim ama artık bu kitap için de bunu söyleyebilirim.
LÜTFEN BU KİTABI OKUMADAN ÖLMEYİN:)
Şimdi kitabın konusuna içeriğine ve kurgusuna geleyim:
Kitapta on ayrı zenci(!) bir adaya geliyor ve hemen her gün aralarından bir kişi ölüyor.
Ve bu insanları öldüren katil adadaki zencilerden biridir.
Agatha Christie nin her romanında görüldüğü gibi kurgu yine muhteşem ötesi. Cinayetler mükemmel bir soğukkanlılıkla işleniyor ve kitabın sonuna kadar katil kim diye düşünüyorsunuz.
Agatha Christie nin tüm romanlarını ve bunu şiddetle tavsiye ederim.
Kitabı sadece bir günde okudum ve bulduğum tek şey Anadoluydu.
Sadece Anadolu...
Anadolu insanı Anadolu yaşamı Anadolu tarihi ve Osmanlı...
Kitapta bunlar vardı ve ben hepsini keyifle okudum.
Yaşar Kemal'in okuduğum ilk kitabı ve bundan sonra bir Yaşar Kemal maratonu yapsam iyi olacak galiba:)
Yaşar Kemal ile ilgili bir kaç şey söylemek istiyorum.
Öncelikle bana Türk Edebiyatı'ni sevdiren sayılı yazarlardan bir tanesi. Bunları sadece bir kitabını okuduktan sonra söylüyorum ve şuna dayaniyorum ki bu kitabı okuduktan sonra canım Agatha Christie değil Ahmet Ümit okumak istedi.
Mesut Hoca'mın da dediği gibi Türk yazarların tadıyla yabancı yazarların tadı bir olmuyor.
Şimdiki ön izlemelerime dayanarak Yaşar Kemal'in en iyi Türk yazarlardan biri olduğunu düşünmeye başladım.
Ve kitapta bulduğum Anadolu beni çok memnun etti .
Şiddetle tavsiye ederim.
Kitabı bir oturuşta başından hiç kalkmadan bitirdim. Ama çok başarılı bir kitap mıydı? Hayır.
Çünkü bende bir Cengiz Aytmatov fobisi var ve ne kadar iyi bir kitap yazarsa yazsın ilk okuduğum kitabında yaşadığım hayal kırıklığını bir türlü unutamıyorum (Gün Olur Asra Bedel)
Aslında kitap konu açısından gerçekten başarılı fakat anlatım konusundaysa bir o kadar yetersiz.(bunları filmiyle karşılaştırarak söylemiyorum yanlış anlaşılmasın)
Çünkü bir kere kitap bize Asel'in iç dünyasını bir türlü anlatmıyor ve bu bir yerden sonra çok istediğiniz bir duruma dönüşüyor.
Aynı zamanda kitapta Baytemir'in de anlatımının fazla yeterli kaldığını sanmıyorum.
Öncelikle şunu belirteyim ki kitapta önce İlyas'in başından geçenleri okuyorsunuz fakat sonrasında Baytemir'in başından geçenleri okuyunca gerçekten zamanları denkleştirme konusunda çok zorlaniyorsunuz. Bu da iyi bir durum değil.
Ama şunu söylemek istiyorum ki kitabını izledikten sonra filmini o kadar çok merek ettim ki...
En kısa zamanda izleyeceğim.
(Bunda filmde Kadir İnanır ve Türkan Şoray'in oynaması da bir o kadar etkili:)
Sonunda,sonunda ve sonunda bir Livaneli kitabı elime geçti ve okudum.
İyi ki de okumuşum. Çünkü o kadar çok beğendim ki anlatamam ama yine de anlatmayı deneyeceğim.
Öncelikle kitabın içeriğinden biraz bahsedeyim:
Kitap edebiyat üzerine gayet bilgilendirici ve faydalı denemeler içeriyor. Daha önce hiç deneme okumamış biri olarak ilk deneyimimin bu
OKUDUĞUM EN İYİ KİTAP
Açıkçası ne söyleyeceğimi tam olarak bilemesem de bu kusursuz ve mükemmel kitabı anlatmaya şuradan başlayacağım:
Ben bu kitaba 10 puan verdim çünkü hak ettiği tek puan bu. Hayatımda okuduğum en iyi kitap. o kadar güzel bir kitaptı ki. Öyle ki bu akşam saat 11.50 'de bir kitabı bitirdim ve bu kitaba başladım. 10 sayfa kadar okudum ve uyumaya karar verdim fakat ne hikmetse olmadı ve kalkıp bu kitabı okudum. Ve saat 01.31 de bu incelemeyi kaydediyorum. İyi ki de bu güzel kitabı okumuşum. Çünkü o kadar etkilendim ki...
Gözlerim yaşlarla doldu ve tekrar tekrar ve tekrar Stefan Zweig'a hayran kaldım. şu anda yazacak çok fazla kelimem olması gerekirdi fakat yok.
Sadece düşünmek istiyorum. Bu kitap üzerine saatlerce düşünmek...
Ve neden bu kadar çok etkilendiğimi ve ağladığımı anlamaya çalışmak...
Sadece şunu söylemek istiyorum bu kitap okunmalı ve okutturulmalı...
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022223,9bin okunma
Bazı kitaplar vardır ya hani yüreğinizin en içine işler ve size derin hisler yaşatır işte bu da aynen böyle bir kitaptı. Hem insanı hem dostluğu hem de dayanışmayı anlatan ve gerçekten kişiyi derinden etkileyen bir romandı. Söyleyecek çok söz var bu başyapıtın üzerine. Konuşacak çok kelime anlatacak çok hikaye var. Ama bunu okurken farketmeniz daha iyi olacaktır. İncelemelerimde genelde kitabın içeriğini, yazım tarzını, beğenip beğenmediğimi söylesem de bu kez böyle yapmayacağım. Bu kitabın beni bir anda nasıl bu kadar alt üst ettiğini ve bu denli derinden etkilediğini anlamasam da bu kez sadece şunu söyleyeceğim :
Neden okuduğımuz güzel kitapların sonu hep kötü biter?
Bu kitabı ortaokuldayken okumuştum ama bir an için tekrar okumaya karar verdim ve kitabı beğendim ama Tolstoy gibi kitapları önemsenen bir yazarın bu kadar basit anlatımlı bir kitabı yazmasına da bir anlam veremedim.
Çünkü kitap çok çok basit anlatımlı ve fazla basit hikayelerden oluşuyor.
Örneğin ilk iki hikaye neredeyse birbirinin aynısı hem tema hem de içerik bakımından.
Ama buna rağmen kitap bir günde bitirilebilir ve açıkçası benim çerez diyebileceğim türden bir kitap.
Ayrıca kitabın ilk iki hikayesinde yazar mesajını çok fazla dile getiriyor ve bu bir yerden sonra iyi olmuyor. Çünkü sıkılabiliyorsunuz.
Buna rağmen ben kitabın son hikayesini insan ne ile yaşarı çok beğendim. Çünkü yazar orda sıkıcı anlatmıyor.
Eğer bir kitap okuma maratonu vb. bir şeyler yapmak isterseniz bu kitabı da ekleyebilirsiniz.
Açıkçası kitabı okumaya başladığım ilk andan itibaren beni içine çekti ve sonuna kadar okudum çünkü sonunu o kadar çok merak ediyordum ki...
Ve beklediğime de değdi çünkü sonu hem çok güzel hem de çok hüzünlüydi hatta gözlerim dola dola okudun.
Açıkçası kitabın anlayamadığım özelliği çok sade ve basit olmasına rağmen beni nasıl bu kadar etkilediği ve içine çektiğiydi.
Kitabın konusuna hiç girmek istemiyorum çünkü biraz uzun ve çok fazla ana karakter var. Hala bu kitabın nasıl beni bu kadar etkilediğini anlayamasam da Babalar ve Oğulları şiddetle tavsiye ederim.
Yine bir Agatha Christie kitabı ve yine Hercule Poirot'nun o müthiş zekası ve gri hücreleri. Bu yazarın herhangi bir kitabını elinize aldığınızda asla bırakmamak ve hiçbir detayı kaçırmamak istiyorsunuz.
Ama yine de bu kitabı okuduğum için hala çok üzgünüm. Çünkü henüzz yeni bir Agatha Christie okuyucusuyum ve Hercule Poirot'a da daha yeni yeni alışmaya başlamıştım. Ama ne yazık ki bu kitap yazarın son kitaplarından bir tanesi ve Hercule Poirot'nun da öldüğü kitap. Ben ölüm sahnesini okuduğumda yıkılmıştım. Her ne kadar yeni yeni Hercule'e alışmaya başlasam da.
Kitabın konusuna geleyim. Poirot hastalığı dolayısıyla Mısır'a gider fakat döndüğünde kendini iyi hissetmez ve artık pansiyon olan Styles köşkünde yeni uşağı ile 1 odada kalmaya başlar. Ve eski dostu Yüzbaşı Hasting'i de yanına çağırır. Pansiyonda aynı zamanda Hastings'in kızı Judith ve daha birçok kişi yer almaktadır. Poirot Hasting'e 5 ayrı cinayet vakası gösterir ve bunların her birinin de aynı katil tarafından işlendiğini söyler. Hasting katilin kim olduğunu sorduğunda Poirot cevap vermez ve onu X diye tanımlar. Ve Hastingden X'i bulmasını ister. Sorun şu ki X de bu pansiyonda kalmaktadır ve yakında yeni bir cinayet daha işlenecektir.
Ben kitabı sadece bir günde okumuştum ve polisiye sevenlere şiddetle tavsiye ederim.
Gerçekten çok büyük bir Sabahattin Ali hayranı olarak bu kitabı okumak bana o kadar zevk verdi ki anlatamam. Bir kez daha hayran kaldım Sabahattin Ali'ye. Romanlarında kullandığı mükemmel üslubunu ve kalemini bu hikayesinde de göstermiş. Özellikle en sonda okuduğum Sırça Köşk adlı masal beni o kadar etkiledi ki.
Kitap bir Kürk Mantolu Madonna bir İçimizdeki Şeytan kadar olmasa da gerçekten çok güzel ve çok etkileyiciydi.
Sadece üslubuyla değil kitapların içinde geçen cümleler de bir o kadar etkili olabiliyor Sabahattin Ali.
Sadece Sırça Köşk'ü değil Sabahattin Ali'nin okumadığım veya okuduğum bütün kitaplarını tavsiye ederim. Favori yazarım olmaya devam edecek bir yazar ve favori hikaye kitabım olacak kitabı.
Sırça Köşk adlı hikayeden:
''Sakın tepenize bir Sırça Köşk kurmayınız.Ama günün birinde nasılsa böyle bir sırça köşk kurulursa, onun yıkılmaz, devrilmez olduğunu sanmayın. En heybetlisini tuzla buz etmek için üç beş kelle fırlatmak yeter.''
Polisiye romanın kraliçesi sayılan Agatha Christie'den kraliçelere layık bir polisiye roman. Daha nasıl tarif edilebilirdi bilmiyorum.
Kitabın ilk 80 sayfası biraz sıkıcı fakat son 100 sayfada gerilim dorukta. En başından itibaren olayın bir cinayet mi yoksa bir intihar mı olduğu dedektif Hercule Poirot tarafından araştırılıyor.
Eğer dikkat edersek de cevap başından beri belli.
Sherlock Holmes'u çok seven biri olarak bu kitabı da gerçekten çok beğendim.Çünkü Hercule Poirot da gerçekten iyi bir dedektif. Kitabın ismi de gerçekten çok güzel seçilmiş:
FİLLER DE HATIRLAR!
Şiddetle tavsiye ederim.
Açıkçası belki benim zevkimdir ama ben kitabı bazı özellikleri dışında beğenmedim. Çünkü sonu gerçekten bir yere bağlanmıyor ve bu benim canımı çok sıkan bir şey oldu. çünkü kitabın başından sonuna kadar ''acaba ne olacak,acaba nereye bağlanacak, acaba nasıl bitecek'' diye bekliyorsunuz ve hiç bir şey olmuyor. Bu kelimenin tam anlamıyla korkunç bir şey.
Kitapta 3 kişilik bir aile fakat asla birbirine bağlanamamış bir aile var. Ve bu ailedeki 3 kişinin de ruh hali ,karakteri bir hikayeye göre mükemmel bir şekilde anlatılıyor.
Arzu, Hüseyin ve Özgür hayattan bir haz bir zevk alarak yaşamak isteyen fakat şartlar yüzünden bunu başaramayan 3 karakter. Günümüzdeki birçok insanı özetleyen bir hikaye.
Ama hikayenin sonu yok ve bu çok kötü ve üzücü bir şey ,kitabı az önce bitirdim ve gerçekten bitirince''ama bu kitap bitmedi ki'' diye bağırdım.
Sonuç olarak bu kitap benim zevkime uymadı.
Ve eğer bu tarz kitapları sevmiyorsanız maalesef tavsiye etmem.
Açıkçası Bakan Fahrettin Koca tavsiye ettiğinden beridir bu yazarın kitaplarını okumak istiyordum. Daha çok roman tarzını sevsem de hikaye okumanın da iyi olacağını düşündüm. ve hayal kırıklığına da uğramadım.
Kitap kurgusuyla ve eski Anadolu'yu yansıtmasıyla o kadar başarılı ki. Her şey bir mizan içinde ilerliyor. Sıtkı , Civan, Mustafa ve Doktor tabii Kadir Efendi de var. Çok fazla iyiliğin çok fazla saygı sevginin ve asıl kimliğimizin asıl kültürümüzün para olmadığını gösteren bir kitap.
Açıkçası kitabın sonunda başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi olsa da asıl mesaj gerçekten mükemmel.
İyiler Ölmez'i gerçek Anadolu'nun kimliğini arayan herkese tavsiye ederim.
Spoiler içerebilir!!!
Kitapla ilgili söyleyecek çok şey var ama ilki şudur ki kitap toplumsal birçok soruna dikkat çekiyor: yoksulluk ,açlık, insan yaşamını umursamayan otorite. Açlık Oyunları 75 yıldır yapılan Capitolün 13 mıntıkanın yaptığı isyana karşı bir cezası. Ve bu oyunlarda 12 mıntıkadan 24 haraç bir arenada ölümüne savaşıyor fakat Peeta ve Katniss adında 12. mıntıkadan gelen 2 haraç bir aşk hikayesi uyduruyor ve bir nevi Capitole baş kaldırıyor.
Aynı zamanda capitol bu oyunları zevkle ve eğlenceyle izliyor. Suzanne Collins kitabın önsözünde Roma'da insanların arenada kapıştırıldığını ve zengin kesimin bu sahneleri zevkle izlediğini söylüyor.
Ben kitabı okumadan önce serinin uyarlaması olan 4 filmi de izlemiştim fakat kitabı okumanın da iyi olavağını düşüntüm.
Kitapla ilgili eleştirebileceğim bir nokta ise kitabın Katniss' in ağzından yani 1. tekil kişiyle anlatılması çünkü filmlerde bu 3. tekil kişiyle yansıtılıyor.
Aynı zamanda filmlerde Katniss rolünü Oscar ödüllü Jennifer Lawrence oynuyor ve mükemmel oyunculuğunu kanıtlıyor. Açlık Oyunları serisi gerek kitaplar gerekse filmleriyle gerçekten çok iyi bir seri. Şiddetle tavsiye ederim.
Çizgili pijamalı çocuk 2. dünya savaşını anlatırken bu kitap 1. dünya savaşını anlatıyor. Kitapta en çok ilgimi çeken savaş nevrozu denen hastalık . İnsanlar deliriyor ve sürekli savaşta duydukları kelimeleri tekrar ediyorlar. Kitaptaki Alfie'nin babası da bu hastalığa yakalanıyor ve söylediği şeylerden birisi de "olduğun yerde kal ve şimdi git." Savaşın korkunç olan arka yüzünü kitap tüm açıklığıyla anlatıyor. Kitapta ilgimi çeken ikinci şeyse Alfie'nin kitabın en sonunda söylediği "sevgi uğruna"ydı. Eğer savaşa karşıysanız ve sevgi uğruna yapabileceğiniz çok şey varsa tavsiye ederim.
Peyami Safa'nın adını birçok yerde duyardım. Bir kitabını okuyayım dedim. Bu kadar başarılı psikolojik incelemeler bulacağımı tahmin etmemiştim açıkçası. Kitaba yapışıp kalıyorsunuz. Asla bırakamıyorsunuz.
Kitapta ilgimi çeken en mnemli noktalardan bir tanesi kitapta başkahramanın adı yok.
80'li sayfalardaydım. Başkahramanın adını hatırlamaya çalıştım. Aklıma gelmiyordu. Edebiyat öğretmenime sorduğumda adının olmadığını söyledi.
Psikolojik kitap sevenlerin faydalanması gereken bir kitap.
Yine bir Sabahattin Ali kitabı ve yine etkileyici bir üslup ve yine etkileyici bir hikaye...Maria Puder-Raif Efendi aşkından sonra Ömer-Macide aşkı...
Bu kitaba söylenecek o kadar güzel söz var ki... Öncelikle şimdiye kadar okuduğum en iyi sosyal romanlardan biri.
Bir şehir ancak bu kadar iyi tasvir edilebilirdi. (İstanbul)
Ayrı dünyaların insanları olan iki kişinin hikayesi. Ömer fakir,hayattan pek fazla bir beklentisi olmayan biri. Macide ise hayatı boyunca mutluluğu aramış olan biri. Kitabın adıyla ilgili kısa bir bilgi vereyim. İçimizdeki şeytan şu anlama gelmekte: İçimizde yaptığımız kötülükleri bize yaptıran bir şeytan var. Bu Ömer'in düşüncesi. Sosyal roman sevenler ve içimizde bir şeytanın olduğuna gerçekten inanların faydalanması gereken bir kitap.
Bu kitabı okumaya başladığımda sayfa sayısının neden bu kadar az olduğunu merak ettim.
Çünkü kitap uzun sürecek bir hikayeye benziyordu. Ama sonlara yaklaştıkça kitabın amacını anladım. Kitabın anlatmay çalıştığı şey yani mesaj bence şu:
"Hayallerinin peşinden git ve toplumun bazı kalıplarını yık."
Kitapta Welton Akademisi denen bir okul ve bu okula yeni atanan Bay Keating adlı İngilizce öğretmeni var.Bu öğretmenin öğrencilerine anlatmaya çalıştığı şey az önce de söylediğim kitabın ana fikri.
Aslında kitapta en beğendiğim şey:
"CARPE DİEM".
Charlie bunu sık sık tekrarlıyor.
Kitabın mesajının doğru olduğunu düşünenler ve hayallerinin peşinden gidenlerin faydalanması gereken bir kitap.
Bu kitabı okuduğumda yazarın başka fantastik kitaplarını o kadar merak ettim ki...
Müthiş bir hayal gücü ve müthiş bir anlatım tekniği olan kitaplardan. Öyle ki kitap yaklaşık 500 sayfa olmasına rağmen 2 günde bitirdim.
Kitap çok akıcı ve acaba sonraki sayfada ne olacak diyerek okuyorsunuz. Tıpkı bir satranç oyunundaymışsınız gibi dikkatle okuyorsunuz ve kitaptaki savaşa kendinizi kaptırıyorsunuz. Dokuzlar Yasası'nı şiddetle tavsiye ederim.
Çalıkuşu Feride'nin küçüklüğünde yaptığı yaramazlıkları ve Fransız okulunda yaptığı deliliklerin -Feridenin dilinden- anlatılmasıyla başlar.
Feride küçükken bir zabit olan babasını ve annesini kaybeder. Sonrasında teyzeleri onu himayeleri altına alırlar ve Feride 20'li yaşlara kadar teyzelerinin yanında yaşar. Bu sırada lakabı Çalıkuşu'dur. Bu
Kuyucaklı Yusuf İncelemesi
Sabahattin Ali'nin 2. okuduğum kitabı. Kürk Mantolu Maddonna'yı okuduğumda hayatımda okuduğum en iyi kitaplardan biri demiştim. Bazı yazarlarda hikaye çekici olmasına rağmen anlatım iyi olmadığı için genelde okumak istemeyiz. Fakat Sabahattin Ali hem anlatımdaki derinlik hem de hikaye yönüyle romanlarında kişiyi etkiliyor. Kendisi bir dönem komünist eylemler ve eleştirleri yönüyle tutuklansa ve faili meçhul bir cinayete gitse bile kendinden sonraki dönemdeki edebiyatçılara da esin kaynağı olmuş bir yazar. Kuyucaklı Yusuf'u şiddetle tavsiye ederim.
