Yasemin
@Yasmingk
3 seyden zarar gelmez. Çocuklar,kitaplar ve hayvanlar....
Sosyolog_ tibbi mumessil
Üniversite
60 okur puanı
Nisan 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hayatta olanların görevi yaşamaktır.
Şikayet etmek zaman kaybından başka
bir şey değildir. Onun yerine şikayetimizin nedenlerini ortadan
kaldırmaya yoğunlaşmalıyız.”
Kardeşinin sorunlarına bu derece yoğun bir ilgi göstermesi
' iumey'in tam bir klasik karşılıklı bağımlılık vakası diye düşün
mesine yol açtı. Bu tür ilişkilerin ironik yanı, sorunu çözmesi
gereken, tarafın aslında buna pek yanaşmaması, zayıf olan tara
lı n bağımlılığının sürmesini tercih etmesiydi, Jane Hammond
Bu modele uyup uymadığmı merak etti.
Okur Takip Önerileri
‘Tanrı dağı yerinden oynatacaktır
ama sen de küreğinle gelmelisin...
Mevlana "Ey dost ! Bu ateşten şarabı,ateşin iğnelerini iç de öyle sarhoş ol ki,mahşer günü uyanmayasın" der.Tasavvuf yolu dansıyla neredeyse sarhoş olan,başka bir aleme taşınan dansçının yoludur.Mest olmuştur o;dansı sarhoş edici bir danstır.
Sufizm yoğun aşkın,tutkulu aşkın yoludur..
.Ben sürekli tekrar tekrar,Zen ve Tasavvuf'tan bahsediyorum ki her insan bunlardan faydalansın.Seçim yapman gerekiyor.Kendini,enerjini izleyip,ona göre seçmen gerekiyor.İkisi de geçerli yollardır,ikisi de aynı hedefe gider.Her iki yol da hedefe ulaşmanın farklı biçimleridir çünkü hedef tam ortadadır.Pozitifle negatifin ortasında bir nokta vardır,tam ortadadır ve dönüşümün gerçekleştiği,kişinin dünyanın ve her şeyin ötesine geçtiği,Tanrı'ya adım attığı yerdir burası.
Özgürlüğün için, yukseklere uç ve mutlu ol...
Je suis à moi ( ben bana aitim)
Gerçekler, yalan ve yalancılardan daha cok acıtmaz
Buz saçagı gibi ol, keskin ve ölümcül. ?..
Sayfa 188Kitabı okudu
Aynı dersi iki kere almak zorunda kaldığını, yaşadıklarının
kendine ne anlatmak istediğini analiz etmeyenlerin, aynı dersi
daha da büyük darbelerle almak zorunda kalacağını düşünmedi
Güzelliği akılla
birleştirmiş ve üzerine amacı eklemiş bir kadından daha tehlikeli
hiçbir canlı yoktu bu gezegende. Ortaçağda yakılırdı bu kadınlar,
Arap ülkelerinde başlan kesilirdi hemen. Çünkü ya öldürürdünüz
bunları ya da sistemi sallayan kıvılcım oluverirlerdi bir anda.
Sonuçta hakkına sahip çıkamayan, kandırıldığını bildiği halde
kıçını kaldırmayan uyuşukların ülkesiydi burası! Sahip çıkmayı
bilmeyen, hareket ederek değil şikâyet ederek rahatlayanların
ülkesi...
“2005 yılında, Çernobil felaketinden 19 yıl sonra, Birleşmiş
Milletlerin yayımladığı rapora göre Çernobil’in sadece 50 kişiyi
öldürdüğü ve çoğu çocuk olan 4 bin kişinin de tiroit kanseri olmasına
yol açtığı belirtiliyor. Doktorlar ve biyologlardan oluşan
bir orduysa, 9 milyon kişinin hayatı mahvoldu, 985 bin kişi net
öldü, yüzde 250 hasarlı doğum oranı arttı diyor ve dünyanın en
büyük otoritesi olan, kolları dünyanın tüm ülkelerine uzanan Birleşmiş
Milletler ise 50 kişi öldü diyor.
“Hayat, seni
kendinden uzaklaşmaya başladığında yakalar ve öyle bir köşeye sıkıştırır ki kaçamazsın. İçindeki
gücü bulup dönüşmen gereken şeyi net bir şekilde görene, anlayana kadar sıkıştırır. Acıtır.
Anlamadan gidemezsin bu dünyadan çünkü anlamak, anlamlandırmak için buradasın. Kendini
bulmadan var olamazsın çünkü potansiyelini doldurmak zorundasın. Yapman gerekeni sen
yapamıyorsan olaylar öyle bir gelişir ki sonunda yapmak zorunda kalırsın, olmak zorunda kalırsın,
doğmak zorunda kalırsın! Yapamıyorsan, olamıyorsan, doğamıyorsan sen olamazsın.”
“Her şeyi bildiğini sanmayı
anlarım, toyluktur ama her şeyi anladığını sanmak! Bunu anlayamam çünkü salaklıktır!”
Ada yalnız başına vardı evine. O gece kendini kandırmanın hafifliğini öğrendi, kendine yalan
söyleyerek mutlu olmanın kolaylığında kaybolan herkes gibi.
Hayat ne tuhaftı, bize zarar veren şeyler, aynı zamanda huzur bulduğumuz tek şey olabiliyordu
“Duygularınızın sizi ele geçirmesine izin vermediğiniz kadar insansınız! Öfke, nefret, kıskançlık,
hayal kırklığı... Bu duyguların kontrolü ele geçirip hemen bir davranışa dönüşmesini
engelleyebiliyorsanız gelişirsiniz. Peki ya aşk, sevgi, ümit... Bunların da davranışa dönüşmemesi mi
gerekir. Evet, dönüşmemeli! Çünkü hissettiğimiz anda sevmek ya da kızmak, kafatasımızın içinde
bulunan ve şu ana kadar bilinen en gelişmiş şeye, beynimize hakarettir.
İlkelliğin torpiliydi bu: Güzellik. Karakteri önemsizleştiren zehirli bir etkiydi. İzleyene ilham,
yokluğunu çekene acı, avcısına amaç, âşığına neden, öfkeye güçsüzlük, yağmacıya hedef, sahibine
başta kolaylık sonda lanet veren şey bedeninin her tarafını sarmıştı. Kendisine tuzaklar kurulmasının
nedeniydi bu vücut, bu ten, bu saçlar, bu dudaklar, bu yüz. Hatalarının nedeni, mutsuzluğunun
bedeliydi.
“Toplum tarafından
kabul gören tek deliliktir aşk. Deliriyorum sana.”
Din ona bir şey öğretmişti: Dini yüreğinde
yaşayanlar Yaradan’ın yolunda sessizce var olurken, dini aklında yaşayanlar diğerlerinin üstünde
oluşturdukları egemenlikle kitleleri yönetmek için varlardı.
''Göze alandır kadın. Çekip gitmeyi,
sahip olduklarından vazgeçmeyi,
karşılık beklememeyi.
Mücadele eder, kızar, bağırır ama hep sever.
Dedim ya bir dünyadır kadınlar,
yürekleriyle konuşan, gözleriyle gülen''
Aşk, zorla tomurcuk vermesini istediğin bir sera çiçeği değildi. Aşk, yol kenarında beklenmedik şekilde açan bir çiçekti.
Anlıyor musun? Böyledir bu dünya, yaşam cömertlik ister: İnsanın kendi içindeki karekteri yetiştirmesi, ama bunu yaparken de çevredeki hiçbir şeyi algılamaması, hâlâ soluk alsa da ölü olmaya benzer.
