Ondaki bu ilim tutkusu,gelecekteki karar ve tecrübelerinin ilham kaynağını oluşturacak mıydı bilinmez ;ama o, bu halinden memnundu .
Yarısı ışıklı yarısı karanlık Ay’ı kendi haline benzetti . İç alemi ne kadar çok ışıklı ve ne kadar karmaşıktı Hatice’nin .
Söylesene, bilgini insanları kurtarmak için mi kullandın . Yoksa boğmak için mi ?
Okur Takip Önerileri
'içine düştüğüm uçuruçu yavaş yavaş tırmanya başlıyorum'
Yürekliyim yürekli olacağım.Herşeyle herkesle mücadele edeceğim.
Çünkü serüvenlerin ,felaketlerin,haksızlığın en aşırısı bile iyi bir kitap ortaya çıkarmaya yetmiyordu.Bir de yazmayı bilmek,okurun,yazarın yaşadığını,gördüklerini görmesi,hissetmesi ve içten oradaymış gibi yaşamasını sağlayacak yeteneğe de sahip olmak gerekiyordu.
Sonunda delikanlı kitaplarına dönmüş,kendinden asla veremeyeceği şeyler talep etmeyen kitaplarına.
Sayfa 114
Aşkın gerçek yüzünü asla göremeyecek miyiz? Aşk bir inanç eylemidir ve çehresi daima gizemle örtülmelidir . Yaşanan her an sonuna kadar hissedilmeli;çünkü çözümlemeye ve anlamaya uğraştığımız saniye büyüsü kayboluyor.
Düşünceler hep aynı kalsada ondan daha önemli bir şey va oda aşk.
Çünkü gerçekten aşık olduğumuzda başkalarının da kendimizin de en iyi yönlerini görürüz.
"Çoktan alışmıştım,ama alışmak ayrı halinden memnun olmak ayrı."
"
Dört yıl boyunca çalışıp bir Rönesans ustası gibi resim yapmayı öğrendim,hayatimin sonraki dönemini çocukluğumdaki gibi resim yapmaya çalışarak geçirdim. Gerçek sır orada ,çocukların resimlerinde . Gördüklerin sana çocukça gelebilir ama sanatta en önemli şey budur ."
^^Nede olsa insanoğlu kibirli bir varlıktır ^^
Hep peşinden koştuğum şey buydu zaten özgürlük.
Ben sadece ekonomik krizden bahsetmiyorum ;kişisel krizlerden bahsediyorum ,değerlerin krizinden . Insanlar uzak mesafelerle konusabilme fikrine alistilar mi dersiniz ?
Milyonlarca sene boyunca insanlar görebildikleri kişilerle konuştular. Şimdiyse on sene içinde 'görmek' ile 'konuşmak' ayrı eylemler haline geldi. Buna alıştığımız sanıyoruz ve bunun tepkilerimizi nasıl etkilediğini anlayamıyoruz.
Ne yazık ki o zamana kadar ismim çoktan unutulmuş olacak ,ben zaten hatırlanmak için değil kendimi anlayabilmek için yazıyorum,