"Çok yorgunum, ama uyumak istemiyorum. Yapacağım çok şey var, hayatın sonsuza dek süreceğini sandığım günlerde hep ertelediğim şeyler bunlar, sonra, hayatın yaşanmaya değmeyeceğini inanmaya başlayınca da unuttuğum...
Tanrı, hiçbir çocuğu kötü olsun diye yaratmaz!
Onu kötü yapan, kötü eğitimdir;
kötü anne-baba, kötü çevre, kötü yönetim balçık gibidir, zavallı yavruları da çekip yutar...
İnsan babasını seçemez. İnsan ailesini seçemez. İnsan onlar yüzünden çekeceği acıları da seçemez. Aslında insan hiçbir şeyi seçemez ama seçemedikleri arasında en çok bu üzer onu. O yüzden en iyisi unutmak ve çekip gitmektir...
‘Beni rahat bırakın, bırakın bir gece olsun, yastığımı gözyaşımla ıslatmadan, gözlerim yanmadan ve ağrımadan, kafamın içine vurulmadan rahat uyuyayım! Bırakın gideyim, bütün bunlardan uzağa gideyim, hatta tercihen bu dünyadan çekip gideyim!’ Ama bunu yapamam, onlara çaresizliğimi gösteremem, bende açtıkları yaralara bakmalarına izin veremem çünkü bana acımalarına, iyimser ve alaycı tavırlarla yaklaşmalarına dayanamam. Yoksa yine haykırmak, çığlık atmak zorunda kalırım